Μάντεψε πόσο σ' αγαπώ

Η Μάνα, μας φέρνει μεταφρασμένο από τα αγγλικά ένα τρυφερό παραμυθάκι. Όταν τελείωσα το διάβασμα του και πριν το χαμόγελο σβήσει από τα χείλη μου σκέφτηκα  όλα εκείνα τα παιδιά που δεν έχουν κανένα να τους διαβάσει το παραμύθι τους. Όλα εκείνα τα παιδάκια που δεν γνώρισαν τι είναι παραμύθι. 

 Τα παραμύθια είναι μέρος του πολιτισμού του κάθε λαού. Είναι από τις λίγες απλές και σίγουρες επαφές του ανθρώπου με τον πολιτισμό. Μη τα στερείτε από τα παιδιά. 

Διαβάστε το παραμυθάκι του Σαμ Μακμπράτνεϋ με υπέροχη εικονογράφηση από την Ανίτα Τζεράμ. Και αν έχετε παιδιά διαβάστε τους το!

Μάντεψε πόσο σ αγαπώ

Το Μικρό Καστανό Λαγουδακι, πηγαίνοντας για να κοιμηθεί, έπιασε τα μακριά αυτιά του Μεγάλου Καστανού Λαγού. Ήθελε να σιγουρευτεί ότι ο Μεγάλος Καστανός Λαγός άκουγε.
"Μάντεψε πόσο σ αγαπώ!" είπε. "Ω! δε νομίζω ότι μπορώ να το μαντέψω αυτό!", είπε ο Μεγάλος Καστανός Λαγός. "Τόσο πολύ!" είπε το Μικρό Καστανό Λαγουδακι ανοίγοντας τα χέρια του όσο πιο πλατιά μπορούσε. Ο Μεγάλος Καστανός Λαγός είχε μεγαλύτερα χέρια. "Εγώ όμως αγαπώ ΕΣΕΝΑ τόσο πολύ!" είπε.

Χμ, αυτό είναι πολύ , σκέφτηκε το Μικρό Καστανό Λαγουδακι. "Σ αγαπώ τόσο, όσο ψηλά μπορώ να φτάσω!" είπε το Μικρό Καστανό Λαγουδακι. "Κι εγώ σ αγαπώ τόσο, όσο ψηλά μπορώ ΕΓΩ να φτάσω!", είπε ο Μεγάλος Καστανός Λαγός. Αυτό είναι αρκετά ψηλά, σκέφτηκε το Μικρό Καστανό Λαγουδακι. Θα ήθελα κι εγώ να είχα χέρια τόσο μεγάλα.

Τότε το Μικρό Καστανό Λαγουδακι είχε μια καλή ιδέα. Στηρίχτηκε στο έδαφος με τα χέρια του και έφτασε με τα πόδια του όσο πιο ψηλά μπορούσε στον κορμό του δέντρου. "Σ αγαπώ μέχρι τα πόδια μου!" είπε. "Κι εγώ σ αγαπώ μέχρι τα πόδια σου!", είπε ο Μεγάλος Καστανός Λαγός σηκώνοντας το Μικρό Καστανό Λαγουδακι πάνω από το κεφάλι του.

"Σ αγαπώ τόσο όσο μπορώ να πηδηξω!" είπε γελώντας το Μικρό Καστανό Λαγουδακι πηδώντας πάνω κάτω. "Αλλά εγώ σ αγαπώ όσο ΕΓΩ μπορώ να πηδηξω!" χαμογέλασε ο Μεγάλος Καστανός Λαγός- και πήδηξε τόσο ψηλά που τα αυτιά του άγγιξαν τα κλαδιά του δέντρου. Πολύ ψηλό πήδημα, σκέφτηκε το Μικρό Καστανό Λαγουδακι. Αχ να πηδούσα κι Εγώ τόσο ψηλά!




"Σ αγαπώ από δω μέχρι το ποτάμι!", φώναξε το Μικρό Καστανό Λαγουδακι. "Σ αγαπώ και μετά από το ποτάμι, πάνω από τους λόφους!", είπε ο Μεγάλος Καστανός Λαγός.

Είναι πράγματι πολύ μακριά, σκέφτηκε το Μικρό Καστανό λαγουδακι. Είχε νυστάξει πολύ για να σκεφτεί περισσότερο. Τότε κοίταξε μέσα από τους θάμνους την μεγάλη μαύρη νύχτα. Τίποτα δεν θα μπορούσε να είναι πιο μακριά από τον ουρανό. "Σ αγαπώ μέχρι το φεγγάρι!", είπε και τα μάτια του έκλεισαν.

" Ω αυτό είναι πολύ μακριά!", είπε ο Μεγάλος Καστανός Λαγός. "Είναι πολύ μακριά". Ο Μεγάλος Καστανός Λαγός έβαλε το Μικρό Καστανό Λαγουδακι στο κρεβάτι του. Έσκυψε και το φίλησε στο μέτωπο. Μετά ξάπλωσε δίπλα του και ψιθύρισε με χαμόγελο:
"Σ αγαπώ μέχρι το φεγγάρι- ΚΑΙ ΠΙΣΩ ΞΑΝΑ!".