Dr Psychia: Ακόμα τζαι που πας τον καναπέ μας, ακόμα τζαι ψευδώνυμοι, έχουμε βήμα...

Σήμερα παρουσιάζω μια από τις πιο χαρισματικές και πολυδιαβασμένες μπλόγκερς . Τη Ψυχία ή αλλιώς Δρ Ψωνάρα! Τη γωνιά της θα την βρείτε εδώ. Δικαιωματικά πια θεωρείται παλιά καραβάνα στη μπλογκόσφαιρα. Με πολυδιάστατη θεματολογία και χιούμορ που σε διπλώνει, καθιερώθηκε σαν μια από τις κλασσικές κυπραίες μπλογκερούες. 

Την ευχαριστώ, της εύχομαι υγεία και πρόοδο και μακάρι να μην την χρειαστούμε.

Ερ.: Από πότε μπογκάρεις και τι είναι εκείνο που σε έσπρωξε στο μπλόγκιγκ;

Άνοιξα το μπλογκ μόλις μερικές μέρες μετά που ανακάλυψα το κόνσεπτ, τον Οκτώβρη του 2006, γιατί το γράψιμο περνά μου τζαι αρέσκει μου. Ώσπου να ανακαλύψω το μπλόγκιγκ εκάθουμουν όπως τον βλάκα τζαι έγραφα τα για να μεν τα θκιαβάσει κανένας. Άμα το ανακάλυψα αποφάσισα πως θα ήμουν που τα καλά βλάκας αν δεν εμοιράζουμουν ούλλον τούντον πνευματικό πλούτο που διαθέτω.

Ερ.: Θα μπορούσες να εξηγήσεις στους αναγνώστες μας από πού προήλθε το Ψυχία και από πού το Δρ Ψωνάρα;

Ο σκύλος μου ο Σπάικι παλαιότερα επάθθεννεν νευρωτικές κρίσεις. Οι ευφυέστατοι φίλοι μου, σε μια παράλληλη κρίση που είχε πιάσει τον σκύλλο και την μαστόρισσα του, τον εμετονόμασαν σε Σάικκη, τζαι μένα σε Σαϊκκία. Περισσότερες λεπτομέρειες μπορείτε να διαβάσετε εδώ:

Το Ψυχία είναι η ελληνική έκδοση του που μου αποδόθηκε από μπλόγκερς και αναγνώστες.

Επομένως η σχέση του ψευδώνυμου με το επάγγελμα που εξασκώ (παιδοψυχιατρική) είναι απλή αλλά πετυχημένη σύμπτωση.

Το Δρ Ψωνάρα μου αποδόθηκε τον Μάρτη του 2007 από έναν πρώην μπλόγκερ, τον Crucifixio, ο οποίος είναι και παιδικός μου φίλος. Άρεσεν μου τζαι εκράτησα το. Πιθανότατα ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα διότι διαχρονικά στη ζωή μου έχω ακούσει από κοντινούς μου ανθρώπους ατάκες σαν «Είσαι ψώνιο», «Μα τι ψωνάρα είσαι εσύ» κτλ. Αυτοσαρκαστικά πάει πολλά. Στην πραγματικότητα όμως το πρόβλημα τους είναι ότι συγχύζουν το ψώνιο με την αυτογνωσία.

Ερ.: Πιστεύεις ότι με το να γράφεις με ψευδώνυμο και να παραμένεις άγνωστη στους αναγνώστες σου, αποκτάς κάποιο πλεονέκτημα; Πόσο άγνωστους τελικά, μπορεί να μας κρατήσει στη μικρή κοινωνία της Κύπρου το ψευδώνυμο;

Το πλεονέκτημα της μαγείας γύρω από το «μα ποια μπορεί να εν τούτη?» εν δυνατό σε μικρές κοινωνίες ή σε κοινωνίες λογοκρισίας, αλλά μπορείς να το έχεις μόνο εάν δεν αποκαλύπτεις την ταυτότητα σου κάθε τρεις τζαι λλίο όπως κάμνω εγώ περίπου μια-θκυό φορές τον χρόνο.

Τζαι πάλε όμως, εν σχετικό τούτο περί πλεονεκτήματος, διότι αν η περσόνα που πλασάρει ο καθένας μας έχει ελάχιστα κοινά με την πραγματική του προσωπικότητα, τότε στην περίπτωση που το ψευδώνυμο αντικατασταθεί από όνομα τζαι φάτσα, η απομυθοποίηση μπορεί να «χαλάσει» την περσόνα. Αν όμως η περσόνα, όσο τζαι φανφάρ να είναι, συμβαδίζει ή/και αδικεί την πραγματική προσωπικότητα, η απομυθοποίηση δεν σου χαλά το πλεονέκτημα, αντίθετα μπορεί και να το ενισχύσει.

Το θέμα είναι ποιος είναι για τον καθένα μας ο πιο καλός τρόπος να ακουστούν τζείνα που έσιει να πει.

Αλλά τούτο με το πόσο άγνωστος μπορείς να είσαι στην Κύπρο... Πε τζαι συ. Εγώ προσωπικά έππεσα στην «λούμπα» να δώκω πολλά στοιχεία για τη ζωή μου στην «δημοσιότητα», οπότε άγνωστη μπορώ να μείνω μέχρι ένα σημείο. Αν πχ. εξακολουθήσω να μπλογκάρω τζαι σε πέντε χρόνια που ίσως να έχω επιστρέψει μόνιμα Κύπρο τζαι να εξασκώ το επάγγελμα μου, που θα το εξασκούν ως τότε πέντε-δέκα (potentially πλούσιοι) κούνουποι, νομίζω εν θα έσιει πιο εύκολο πράμα να put two and two together.

Ερ.: Έχεις δημιουργήσει γνωριμίες με άλλους μπλόγκερς;

Καλώ! Εν ακόμα σιοκκαρισμένοι. Έφυεν η κουρούκλα τους. Σε θκυο-τρεις περιπτώσεις τα αισθήματα ήταν αμοιβάδες. Οι γνωριμίες εγίναν τζαι φιλίες.

Έσιει τζαι μερικούς που τους ήξερα που την προ-μπλογκ εποχή. Τζείνοι εν οι πιο τυχεροί. Εξέραν με που πριν να γίνω ντίβα τζαι κόμα μιλώ τους.

Ε(παρα)γνωρίστηκα τζαι με 2 αναγνώστες.

Ερ.: Μπορείς να μοιραστείς μαζί μας ένα πολύ ευχάριστο ή εντυπωσιακό πράγμα που σου συνέβηκε μέσω ή λόγω του μπλογκ;

Όχι. Δεν μπορώ.

Ερ.: Το μπλογκ σου έκλεισε τρία χρόνια ζωής. Τι πιστεύεις ότι πρόσφερε σε σένα και στους αναγνώστες σου;

Εμένα εβοήθησε με να βάλλω τα συναισθήματα μου σε λέξεις, να εκφράζομαι καλλύτερα δηλαδή, να λαμβάνω την κριτική θετικά τζαι όχι ως επίθεση, να αποκτήσω εγκυκλοπαιδικές γνώσεις, και να εξασκήσω το είδος σοφίας που αποκτά κανείς από την ανάλυση της βλακείας. Επίσης είναι αξιοσημείωτο το ότι σε τρία χρόνια έχω καλύψει γραπτώς τόσα θέματα όσο να μπορώ να απαντώ σε αρκετές από τις ερωτήσεις σου με λινκ στην ανάλογη ανάρτηση. Για σιγουριά και καλύτερες πιθανότητες αποθήκευσης τους στην long term μνήμη. Αν θέλεις πραγματικά να μάθεις την γνώμη μου.... έτα ούλλα τζιαμέ!

Τζαι ούλλα τούτα αβίαστα, ενίοτε με κακαριστό γέλιο.

Στους αναγνώστες μου δεν ξέρω τι πιστεύω ότι προσφέρω αλλά καμιά 150αριά από αυτούς απάντησαν σε μια έρευνα που είχα κάμει για τα 2α μου γενέθλια, σε μια παρόμοιου τύπου ερώτηση που αφορούσε το τι τους άρεσε στο μπλογκ. Κάμνω copy-paste τους τοπ λόγους:

• Χιούμορ (I crack me up as well)

• Τρόπος/Ύφος/Στυλ γραφής (Πως τα γράφω ο πούστης!)

• Τα πάντα ( )

• Τα θέματα που αναπτύσσονται (Όταν μεγαλώσω θα γίνω συγγραφέας)

• Εγώ η ίδια αυτοπροσώπως (Θεά! Θεά!)

• Ζωή στο εξωτερικό (Το μόνο καλό της ξενιτιάς είναι ότι προσφέρει θέαμα)

• Ψώνισμα (Το blog προσφέρει shopping therapy)

• Σαρκασμός/Αυτοσαρκασμός (Nuff said)

• Η ζωντάνια της περιγραφικότητας (Χίλιες λέξεις μια εικόνα)

• Αμεσότητα/Αυθορμυτισμός (Μένω άφωνη!)

• Ανάλαφρη, απλή, ξεκούραστη ατμόσφαιρα (Dr. Ψωνάρα’s Spa)

Ερ.: Νιώθεις ότι γράφεις πιο πολύ για σένα ή για τους άλλους;

Τζαι για τους θκυό. Εν υποκριτικό να λέεις ότι γράφεις μόνο για σένα όταν δημοσιεύεις να γραπτά σου σε μια σελίδα που επισκέπτονται 250 πλάσματα την ημέρα άμα εν στες καλές της. Σε κάποια φάση, περίπου στον ένα χρόνο εσυγχύστηκα, διότι ένιωσα πως πιέζομαι να γράψω για άλλους τζαι αναρωτήθηκα, τελικά για ποιον γράφω τούτα που γράφω? Μετά ήβρα την ισορροπία τζαι που τότε πάω καλά.

Ερ.: Αντικρίζεις θετικά ή αρνητικά την συνεργασία σε τακτική βάση κάποιων μπλόγκερς με τον τύπο; Εσύ θα συνεργαζόσουν με κάποια εφημερίδα σε τακτική βάση αν σου το ζητούσε;

Άλλαξες την τούντην ερώτηση, επρόσθεσες το «τακτική», αλόπως επειδή ξέρεις ότι εσυνεργάστηκα παλιότερα με κάποιες αλλά όι σε τακτική βάση. Η διαφορά της τακτικής που την περιστασιακή, είναι ότι στην τακτική (σίουρα) πληρώνεσαι. Ρωτάς με βασικά αν θα εδέχουμουν να γράφω τζαι να πλερώννουμαι. Ναι, καλώ! Εφόσον οι όροι δεν θα ήταν περιοριστικοί, δηλαδή αν με επκιερώνναν για να εκφράζομαι όπως εκφράζομαι χωρίς αλλαγές και λογοκρισίες, φυσικά και θα το δοκίμαζα. Όταν προσφέρεις μιαν υπηρεσία κατά παραγγελία, τότε πρέπει να λαμβάνεις κάτι, ένα τσέκκι, μια δωροεπιταγή, θκυό ντουζίνες αυκά, κάτι. Ο μούχτης επέθανεν.

Ερ.: Πόσο σε ενοχλεί όταν άτομα με αντίθετες πολιτικές ή ιδεολογικές απόψεις βρίζουν ή απειλούν εσένα ή άλλους σχολιαστές αναγνώστες σου. Πιστεύεις ότι νομιμοποιείται κάποιος μπλόγκερ να διαγράψει σχόλια που θεωρεί ότι ξεπερνούν κάποια όρια που ο ίδιος θέτει για το μπλογκ του.

Ο καθένας έσσω του βάλλει τα όρια του τζαι κάμνει ότι θέλει. Εχτός αν κουπανά το κοπελλούιν του που το πρωί ως την νύχτα, για τα υπόλοιπα δεν ππέφτει λόγος σε κανέναν. Εν αυτονόητο σε σημείο duh.

Το είδος του σχολιαστή που την θέλει ο κώλος του την διαγραφή, το έχω ονομάσει «Το Φαινόμενο του Μπλογκοϊού», και του έχω αφιερώσει τρεις αναρτήσεις. Μια για κάθε μπλογκοϊό που διέγραψα.

Ερ.: Βρίσκεις ότι εκτός από τη ραγδαία αύξηση του αριθμού των μπλογκς υπάρχει και κάποια αντίστοιχη άνοδος στη ποιότητα των αναρτήσεων;

Ίσως όχι αντίστοιχη αύξηση όσον αφορά την ποιότητα αλλά σίγουρα αντίστοιχη όσον αφορά την ποικιλία των μπλογκ που ασχολούνται με συγκεκριμένα θέματα πχ. ζώα, ομοφυλοφιλία, αρχιτεκτονική, εκπαίδευση, πολιτική, περιβάλλον κτλ.

Ερ.: Ζώντας στο εξωτερικό, σε ποιο βαθμό χρησιμοποιείς τα μπλογκς για να ενημερώνεσαι για το τι γίνεται στη Κύπρο;

Δεν αλλάζει τζαι πολλά ο τρόπος που ενημερώνομαι εντός ή εκτός Κύπρου. Επειδή τηλεόραση εν πολλοβλέπω, η ενημέρωση που λαμβάνω εν διαδικτυακή, από εφημερίδες και μπλογκς. Άμα όμως ασχολείσαι με τα μπλογκς σχεδόν καθημερινά, θέλεις εν θέλεις ενημερώνεσαι για την επικαιρότητα που τζιαμέ σε μεγάλο βαθμό.

Ερ.: Πως βλέπεις τις μελλοντικές επιδράσεις του μπλόγκιγκ στη κυπριακή κοινωνία.

Είχα τα γράψει πολλά ωραία στην ανάρτηση «Ψυχογραφία του Κυπριακού μπλόγκιγκ» που φιλοξενήθηκε στο μπλογκ του Λεξηπένητα πριν 2 χρόνια. Κάμνω copy-paste το σημείο:

«Πιστεύω ακράδαντα, πως υπάρχουν μπλόγκερς που μέσα από την μακροχρόνια ενεργή συμμετοχή τους στον χώρο του διαδικτύου, και την δυναμική τους προσωπικότητα (στον γραπτό λόγο τουλάχιστον) έχουν κερδίσει τις εντυπώσεις και ίσως και την εμπιστοσύνη των αναγνωστών τους. Γι’ αυτό άλλωστε οι δεύτεροι επιστρέφουν διαχρονικά. Αυτοί κατά τη γνώμη μου έχουν την δύναμη να επηρεάσουν πολύ κόσμο με τις απόψεις τους, όπως ανάλογα μπορεί να επηρεαστεί πολύς κόσμος από τις απόψεις οποιασδήποτε δυναμικής προσωπικότητας, είτε αυτή διαθέτει μπλογκ είτε όχι. Ο Χριστός του 2007 ας πούμε, θα ήταν μπλόγκερ.»

Όσο μεγάλες ή μικρές και να΄ναι, σίγουρα μόνο θετικές επιδράσεις θα είναι. Οι μπλόγκερς ήδη άρχισαν να γίνονται αισθητοί στην κυπριακή κοινωνία, ιδιαίτερα όσον αφορά τις αντιδράσεις και τις πορείες της Alert μετά την αθωωτική απόφαση για τον ξυλοδαρμό των δύο φοιτητών. Ευελπιστώ σε απήχηση και όσο αφορά τις προσπάθειες λύσεις του Κυπριακού.

Ερ.: Σκέφτηκες καμιά φορά να κλείσεις το μπλογκ ή να παρατήσεις το μπλόγκιγκ;

Ναι, εσκέφτηκα το πόξω πόξω. Αν το κλείσω εν σαν να σβήνω συνειδητά την ύπαρξη μου ως μπλόγκερ. Αλλά ευτυχώς, όσον αφορά την αυτοκτονία, ως τες τάσεις φτάνω. Κατά βάθος θέλω να ζήσω.

Ερ.: Τι θα ήθελες να συμβουλέψεις τους νέους μπλόγκερς;

Ακόμα τζαι που πας τον καναπέ μας, ακόμα τζαι ψευδώνυμοι, έχουμε βήμα. Είμαστε βλάκες αν μεν το χρησιμοποιούμε εποικοδομητικά once in a while. Η συμβουλή μου λοιπόν προς παλιούς, νέους, τον εαυτό μου included είναι, να είμαστε όσο το δυνατό λιγότερο βλάκες μπορούμε.