Άνευ Ορίων: ...αν το blogging δεν συνδυάζεται και με κοινωνική δράση ...“βάρτου ρίγανη”

Φίλοι μου καλοί, σήμερα φιλοξενώ έναν από τους πιο πολυσυζητημένους μπλόγκερς. Ο φίλος ο Άνευ Ορίων πρωτοέκανε την εμφάνιση του το καλοκαίρι του 2007 λίγο πριν το κορύφωμα της προεκλογικής εκστρατείας των προεδρικών. Έκανε την βόλτα του καθημερινά από τα πολιτικά μπλογκς και κυρίως το "Προεδρικές 2008". Μέσα από τους εκτεταμένους, εν είδη σεντονιών σχολιασμούς του, κατάφερε να γίνει γνωστός αλλά και να εμπεδώσει το καθαρά προσωπικό του στυλ "είμαι ο Άνευ και πρέπει να είμαι σίγουρος ότι έγινα σαφής".

Δεν διστάζει προκειμένου να υποστηρίξει εκείνο το οποίο πιστεύει, να έρθει σε έντονη και άγρια αντιπαράθεση με πολιτικούς και ιδεολογικούς του αντιπάλους, έχοντας πάντα το θάρρος της γνώμης του και εκφράζοντας πάντα αυτά που πιστεύει. 

Για να δούμε τι έχει να μας πει.

Ερ.: Από πότε μπλογκάρεις και τι είναι εκείνο που σε έσπρωξε στο μπλόγκιγκ;

Απ.: Κατ’ αρχάς shερετούμεν, τζιαι Χρόνια Πολλά για τες Γιορτές!

Τον Αύγουστο του 2007, σε περίοδο διακοπών [ως γνωστόν αργία μήτηρ εστί πάσας ... μαλακίας] σερφάροντας στο internet, έδωσα πάνω σ’ ένα blog [νομίζω ότι ήταν το παλιό “Proletariakon” – πριν περάσει υπό νέα διεύθυνση] κι από τότε κόλλησα – μέχρι τότε δεν κατείχα πράμα για το τι ήταν το blogging...

Για αρκετούς μήνες κυκλοφορούσα άστεγος κι αδέσποτος αφήνοντας σχόλια εδώ κι εκεί [σ’ άλλα blogs], όπως ο κούκος π’ αφήνει τ’ αυγά του σε ξένες φωλιές. Τούτο συνέχισε μέχρι τον Μάη του 2008 οπόταν εδέησα και δημιούργησα το δικό μου στέκκι!

Είναι πλέον βέβαιο [και πέραν πάσης αμφιβολίας] ότι για να συμβεί αυτό [δηλ. να σκάσω μύτη στα blogοσφαιρικά], είτε κάποιες σκοτεινές και καταχθόνιες ανθελληνικές και προδοτικές δυνάμεις έβαλαν το πόshερον τους, είτε ο πορνοσατυρικός ωροσκόπος μου έχει κάμει [αρμένικη] επίσκεψη στην Αφροδίτη!

Ερ.: Πιστεύεις ότι με το να γράφεις με ψευδώνυμο και να παραμένεις άγνωστος στους αναγνώστες σου, αποκτάς κάποιο πλεονέκτημα; Πως και διάλεξες το συγκεκριμένο;

Απ.: Το ψευδώνυμο βοηθά [τουλάχιστον ΕΜΕΝΑ] στο να εκφράζομαι τζιαι να γράφω πιο ελεύθερα, αντισυμβατικά, απομυθοποιητικά και anef_πλαισίων, ορίων και περιορισμών ...

[Υπάρχουν ακόμα πολλά ταμπού και ελλείμματα στην κοινωνική μας ζωή, εδώ στην Κύπρο ... Το ψευδώνυμο με προστατεύει από κακόβουλες, κακεντρεχείς, ανήθικες κι ανέντιμες επιθέσεις, δεν επιτρέπει σε “άσπονδους διαδικτυακούς φίλους” να με ταμπελώσουν, αλλά και ούτε να παρεισφρήσουν στο προσωπικό, οικογενειακό και φιλικό μου περιβάλλον] ...

Το ANEF_(Oriwn) [ανορθόγραφη γραφή του “Άνευ”] μπορεί αν εκφράζει το αναρχικό και αντισυμβατικό και ακαλούπιαστο alter ego μου ...

Ερ.: Στα κείμενα σου ασχολείσαι σχεδόν αποκλειστικά με την πολιτική και δη το κυπριακό. Πως συγκρίνεται κατά τη γνώμη σου το επίπεδο των μπλόγκερς στη πολιτική, σε σχέση με εκείνο της υπόλοιπης κοινωνίας;

Απ.: Ως ενεργό πολιτικό ζώο είναι φυσικό να ασχολούμαι με την πολιτική και ως Κύπριος σίγουρα και με το κυπριακό [κι όχι μόνο με τον μικρόκοσμο μου, τα “ματσικόρυδα”, τες “μαυρομμάτες” τζιαι τα “μυλλωμένα τραούδκια”] …

Στην blogόσφαιρα, είναι μέλη της κοινωνίας μας [κι όχι εξωγήινοι] που συχνάζουν [ίσως μάλιστα στις ακραίες εκφράσεις τους], γι’ αυτό [όπως και στην πραγματική και ζώσα κοινωνία] θα απαντήσεις κάθε καρυδκιάς καρύδι!

Ερ.: Με βάση κάποιες, μάλλον αξιόπιστες στατιστικές, στην Ελλάδα υπάρχουν 4-5 φορές περισσότερα μπλογκς από ότι στην Κύπρο (τηρουμένων των αναλογιών βεβαίως). Που το αποδίδεις αυτό;

Απ.: Αυτές οι στατιστικές αναδεικνύουν τη διαχρονική αναγκαιότητα του αιτήματος της ... “Ενώσεως” [μετά της Μητρός Πατρίδος]! Αν δηλ. [σήμερα] ήμασταν ένας νομός της Ελλάδας [όπως αρέσκονται να λένε και να γράφουν κάποιοι baş εθνικιστές], κι όχι ένα ανεξάρτητο κράτος, αυτές οι στατιστικές δεν θα ίσχυαν ...

[Η ύπαρξη μεγάλων αστικών κέντρων στην Ελλάδα, όπως είναι λόγου χάριν η Αθήνα, η οποία μάλιστα έχει πιο πολύ πληθυσμό απ’ ότι ολόκληρη την Κύπρο, δηλεί και αυξημένη χρήση της ηλεκτρονικής τεχνολογίας. Τούτο σίγουρα συνέτεινε στη δημιουργία και λειτουργία πιο πολλών blogs …

Ερ.: Το μπλογκ σου έκλεισε ενάμιση χρόνο ζωής. Τι πιστεύεις ότι πρόσφερε σε σένα και στους αναγνώστες σου;

Απ.: Το blogging ΜΟΥ έδωσε την ευκαιρία να καταγράφω και να εκφράζω δημόσια [και σε πιο συγκροτημένη μορφή] σκέψεις και απόψεις μου πάνω σε διαφορά ζητήματα [κυρίως πολιτικά] που συνήθιζα πιο πριν και έγραφα [και συνεχίζω να γράφω ακόμα] υπό την μορφή πρόχειρων σημειώσεων σε κόλλες και τετράδια. Με το blogging ΜΟΥ δόθηκε η ευκαιρία να αποκαλύψω το καταπιεσμένο δημοσιογραφικό και συγγραφικό μου ταλέντο. Μου έδωσε επίσης την ευκαιρία να συναντήσω και να γνωρίσω κάποιους εξαίρετους ανθρώπους ...

Πέραν τούτων όμως με την παρουσία μου στην blogόσφαιρα, επιτελώ κι ένα ψυχο-κοινωνικό έργο. Τουτέστιν, δίνω την ευκαιρία σε διάφορους [χαμερπείς και ποταπούς] τύπους να εκτονωθούν βρίζοντας ΜΕ και σ’ άλλους [που ίσως να ‘ναι και οι ίδιοι] να ικανοποιήσουν ένα “εθνικό” ψώνιο τους - να εκδίδουν [ως κοινοί πάτρονοι] ISO και HACCAP πατριωτισμού και ελληνικότητας!

Ερ.: Γνώρισες κάποιους ανθρώπους μέσω του μπλογκ; Έχεις καμιά σχετική ιστορία να μας μεταφέρεις;

Απ.: Ναι, έχω ήδη γνωριστεί με κάποιους ανθρώπους [συν-Bloggers] ...

Έχω συναντηθεί κυρίως με άτομα με τα οποία λίγο πολύ μοιραζόμαστε τις ίδιες, [παρόμοιες ή/και παραπλήσιες] ανησυχίες, σκέψεις και προβληματισμούς. Με μερικούς απ’ αυτούς διατηρώ και μια επικοινωνία και φιλική σχέση και εκτός blogόσφιαρας

Αυτές οι συναντήσεις [ιδιαίτερα οι πρώτες, όταν δηλ. πραγματοποιείται η γνωριμία από κοντά] χαρακτηρίζονται από μια μαγεία, αλλά μπορεί να λειτουργήσουν κι απομυθοποιητικά. Λέει ας πούμε ο άλλος Blogger όταν ΣΕ συναντά: “Ααα, ΕΣΥ είσαι ο [περιβόητος – αυτό το λέει από μέσα του] Anef_Oriwn;”

Σε μια τέτοια συνάντηση που καταφέραμε να κάνουμε [καμιά 10ρια bloggers] σ’ ένα ωραίο στέκκι [φαγάδικο] πριν κάποιους μήνες [μετά άρτου και οίνου, αλλά και μπόλικης κουβέντας], λέει σε ΜΕΝΑ και στον Lexi_Penita μια συν-blogger: “Από τον τρόπο που γράφετε [στα blogs], είχα σχηματίσει την εντύπωση πως θα ήσασταν κατα πολύ πιο νεότεροι!!!” Εγώ πάντως χαμογέλασα και δέχτηκα το σχόλιο της κοπέλας ευμενώς – δεν ξέρω ο Lexi-Penitas …

Στην ίδια εκείνη συνάντηση κάποιος από το προσωπικό [του απάχικου], ίσως επηρεασμένος από τις μαλλούρες και τα γενιά μερικών εξ ΗΜΩΝ, μας ρώτησε “αν είμαστε καλλιτέχνες”! Ο PolitisPittas, σίγουρα είναι καλλιτέχνης, ο Gregoris δεν ξέρω, αλλά εγώ είμαι ... “πέρα βρέshει”!

Πέραν τούτων να σημειώσω και την άκρως ευχάριστη έκπληξη μου, όταν [μέσα από διάφορους συνειρμούς] διαπίστωσα [όταν πρωτόμπαινα στα blogs] ότι πίσω από το nick Aceras Anthropophorum βρισκόταν ένας παλιός καλός φίλος!

Ερ.: Σκέφτηκες κάποια στιγμή να παρατήσεις το μπλόγκιγκ; Πόσο σημαντικό ρόλο παίζει στη ζωή σου;

Απ.: Να παρατήσω το blogging ολοκληρωτικά, ΔΕΝ το ‘χω διανοηθεί. Να περιορίσω την ενασχόληση μου [με το blogging] ή να κάνω για λίγο καιρό αποτοξίνωση το’ χω σκεφτεί ... Αλλά όλο και το αναβάλλω, γιατί προβληματίζομαι τι θα γίνουν ... οι θαυμαστές ΜΟΥ χωρίς ΕΜΕΝΑ! [Τι θα γίνουμε χωρίς ... τρομοκράτες] ...

Το blogging αποτελεί για ΜΕΝΑ μιαν ευχάριστη ενασχόληση κι ένα εναλλακτικό τρόπο επιμόρφωσης και κοινωνικής δραστηριοποίησης ...

Ερ.: Δεν νομίζεις ότι είναι υποτιμητική για τους συμπλόγκερς σου η επιλογή σου να μην βάλεις λινκς άλλων μπλογκς στο μπλογκ σου; Δεν συμφωνείς με την άποψη που λέει ότι η παράθεση συνδέσμων στα διάφορα μπλογκς διαδίδει τόσο τα ίδια όσο και γενικότερα το μπλόγκιγκ και αποτελεί και μια μορφή αλληλεγγύης μεταξύ των μπλόγκερς;

Απ.: Αυτό είναι κάτι που με απασχολεί ... Κάνοντας μάλιστα και την αυτοκριτική ΜΟΥ [κουσούρι που ΜΟΥ έμεινε από το “αμαρτωλό” και δογματικό παλαιο-κομμουνιστικό παρελθόν μου - των νεανικών μου χρόνων] οφείλω να παραδεχτώ ότι νοιώθω κάπως άβολα [γι’ αυτήν την αδυναμία ΜΟΥ] απέναντι σε εκλεκτούς συν-bloggers [τους οποίους εκτιμώ βαθύτατα] και οι οποίοι έχουν βάλει το δικό μου blog στα links τους. Όμως ΔΕΝ νομίζω να είναι υποτιμητικό για τους συμπλόγκερς ΜΟΥ, μια και τούτο ΔΕΝ έχει γίνει σκόπιμα ... Απλώς ΔΕΝ κατάφερα να βάλω links όταν δημιούργησα το Blog [είμαι και ολίγο τι diesel – σκράπας, πως το λένε; - σε ζητήματα αφομοίωσης και χρήσης νέων τεχνολογιών], μετά το αμέλησα, ύστερα είπα ότι θα το κάνω όταν θα προβώ σε αναδόμηση του Blog ΜΟΥ [δεν ξέρω αν θα είναι ανακαίνιση ή αναπαλαίωση], ακολούθως ΜΑΣ προέκυψαν και οι συναθροιστές ιστολογίων, τζι’ έτσι “τζι’ ΕΓΙΩ έμεινα [μέχρι τώρα] όπως έμεινεν τζι’ ο ΧατζιηΜάρκος πέρσι”!

Πάντως συμφωνώ απόλυτα μαζί ΣΟΥ, και “… με την άποψη που λέει ότι η παράθεση συνδέσμων στα διάφορα μπλογκς διαδίδει τόσο τα ίδια όσο και γενικότερα το μπλόγκιγκ και αποτελεί και μια μορφή αλληλεγγύης μεταξύ των μπλόγκερς”!

Ερ.: Πόσο σε ενοχλεί όταν άτομα με αντίθετες πολιτικές ή ιδεολογικές απόψεις βρίζουν ή απειλούν εσένα ή άλλους σχολιαστές αναγνώστες σου; Πιστεύεις ότι νομιμοποιείται κάποιος μπλόγκερ να διαγράψει σχόλια που θεωρεί ότι ξεπερνούν κάποια όρια που ο ίδιος θέτει για το μπλογκ του;

Απ.: Όταν δημιουργούσα το Blog [ΜΟΥ] είχα βάλει [ως αρχή] στην [άγραφη] Ιδρυτική Διακήρυξη και Δήλωση Πολιτικής ότι, ΔΕΝ θα διαγράφω σχόλια όσο επιθετικά, ασυνάρτητα κι ανάρμοστα κι αν ήταν αυτά ... Αλλά φευ! Κι εδώ [αυτοκριτικά] παραδέχομαι ότι έκανα λάθος. Δεν με ενοχλεί η έκφραση διαφορετικών απόψεων όσο έντονες και επιθετικές κι αν είναι αυτές ... Εξ άλλου οι Θέσεις προκαλούν Αντι-Θέσεις, κι αυτές με τη σειρά τους δημιουργούν Αντι-παρα-Θέσεις, μέσα από τις οποίες πρέπει να επιδιώκουμε τη Σύν-Θεση ...

Ενοχλούμαι όμως έντονα από τις ύβρεις [που εκτοξεύονται τόσο εναντίον ΕΜΟΥ, όσο και εναντίον άλλων αναγνωστών – σχολιαστών του Blog], τους αφορισμούς και τους χαρακτηρισμούς. Κι έχω προβεί πλέον σε διαγραφές υβριστικών σχολίων ... Και ΔΕΝ έχω αναστολές να συνεχίζω να το κάμνω όταν κρίνω ότι κάποια σχόλια ξεπερνούν τα όρια, έστω κι αν το Blog είναι anef_oriwn!

Ερ.: Βρίσκεις ότι εκτός από τη ραγδαία αύξηση του αριθμού των μπλογκς υπάρχει και κάποια αντίστοιχη άνοδος στη ποιότητα των αναρτήσεων;

Απ.: Μάλλον ισχύει κι εδώ το από αρχαιοτάτων χρόνων ρηθέν ότι η ποσότητα δεν συνοδεύεται απαραίτητα και πάντοτε με την ανάλογη ποιότητα. Όλοι όμως [μια και γράφουμε δημόσια και διαβαζόμαστε από κόσμο και κοσμάκη] θα είμαστε συνεχώς υπό κρίση και κριτική.

Παράλληλα όμως θέλω να σημειώσω ότι συχνά βρίσκω πολύ ωραίες εργασίες [μελέτες και κείμενα] στην blogόσφαιρα ...

Ερ.: Αυτή τη στιγμή οι ενεργοί Κύπριοι μπλόγκερς ξεπερνούν τους 400-450; Σχεδόν καθημερινά θίγουν προβλήματα και πολλές φορές προτείνουν λύσεις. Τους ακούει κανείς;

Απ.: Ακούει κάνεις; ΚΑΝΕΝΑΣ [και για να μην ακούγομαι είμαι απόλυτος σχεδόν ΚΑΝΕΝΑΣ]!!! Ούτε ΕΜΕΙΣ οι ίδιοι [που οι πιο πολλοί λειτουργούμε αυτιστικά, ακούοντας μόνο τους ΕΑΥΤΟΥΣ ΜΑΣ] ... Γράφουμε πιο πολύ για να ικανοποιήσουμε μια εσωτερική ΜΑΣ ανάγκη και επιθυμία για γράψιμο. Από την άλλη οι παρεμβάσεις μας με κείμενα και σχόλια [σε συζητήσεις] βοηθούν στην ανάπτυξη της δημοκρατίας [όταν φυσικά οι συζητήσεις δεν εκφυλίζονται]. Αυτή την τακτική [να παρεμβαίνω σε συζητήσεις] την ακολουθώ κι ΕΓΩ συχνά ... Και τούτο γιατί πιστεύω ότι ΔΕΝ πρέπει να αφήνονται ασχολίαστα κι αναπάντητα ζητήματα και ερωτήματα [που κατά τη ταπεινή μου γνώμη] τίθενται λανθασμένα, παραπλανητικά ή διαστρεβλωμένα. Σε ποιο βαθμό ακουγόμαστε καλό είναι ... “να πάρουμε την βοήθεια του κοινού”. Απ’ εκεί και πέρα και πηγαίνοντας και στην επόμενη ερώτηση ...

Ερ. : Σαν νέος μπλόγκερ, πως βλέπεις τις μελλοντικές επιδράσεις του μπλόγκιγκ στη κυπριακή κοινωνία;

Απ.: ... Θα πω ότι αν το blogging δεν συνδυάζεται και με κοινωνική παρέμβαση και δράση ή δεν λειτουργεί βοηθητικά για την κοινωνική αφύπνιση και δραστηριοποίηση τότε “βάρτου ρίγανη” ... Θα παραμείνει απλώς ένα διαδικτυακό παίγνιο μοναχικών και περιθωριακών τύπων ...

Πέραν τούτου νομίζω ότι τα μεμονωμένα προσωπικά blogs λίγα μπορούν να πετύχουν από την άποψη κινητοποίησης του κόσμου και για συμμετοχή του σε συγκεκριμένες εκδηλώσεις και δράσεις ή/και για τη πρόκληση δυναμικών για κοινωνικές παρεμβάσεις. Επιβάλλεται πλέον η δημιουργία ομαδικών blogs [με ένα συντονιστικό πυρήνα από max. 4-5 άτομα – για περισσότερη ευελιξία και καλύτερο συντονισμό] με συγκεκριμένους στόχους και θεματικές [ας πούμε ενάντια στον εθνικισμό και τον σοβινισμό, υπέρ της λύσης και της επανένωσης, για το περιβάλλον, ενάντια στην αυθαιρεσία της κρατικής εξουσίας ...]

Ερ.: Τι θα ήθελες να συμβουλέψεις τους νεότερους μπλόγκερς;

Απ.: Οι μόνες συμβουλές που δίνω [ως παλιότερος, βετεράνος κι απόμαχος] σε νεότερους ΜΟΥ είναι για το ... ΣΕΞ! Εξ ου και ο λόγος που οι “άσπονδοι ΓρουστοφοΓουωτσσιανοί φίλοι”, ΜΕ αποκαλούν και πορνοσάτιρο – κι αυτό γιατί τους σατιρίζω πορνόν – πορνόν!

[Παίδες το blogging θέλει υπομονή … Διαφορετικά μπορεί να βλάψει σοβαρά την αίσθηση του χιούμορ σας – αν διαθέτετε - και ίσως και την οικογενειακή σας γαλήνη]

Τέλος, ευχαριστώ τον φίλτατο Lexi_Penitas [και οι “Πέντε” ήταν υπέροχοι! – ξέρει αυτός], για την τιμή που ΜΟΥ κάνει και με φιλοξενεί σε “συνέντευξη” εδώ στον συναθροιστή των κυπριακών blogs που έφτιαξε ... Έτσι μου δίνει και την ευκαιρία να απευθύνω στα “πλήθη” και να επικοινωνήσω με τους “θαυμαστές” κι “άσπονδους φίλους” μου!!! Απολογούμαι για το μακρόσυρτο της “συνέντευξης” [ΜΟΥ], αλλά ΔΕΝ ΜΑΣ δίνεται και κάθε μέρα τέτοια ευκαιρία. Κι είδα κι ΕΓΩ “μικρόφωνο” μπροστά μου και ΜΕ έπιασε γλωσσοδιάρροια ...

Να ‘στε καλά ΟΛΟΙ κι ΟΤΙ ΠΟΘΕΙΤΕ ΝΑ ΤΟ ΠΑΘΕΤΕ!!!

Καλές και Χαρούμενες Γιορτές να περάσετε! Κι αν ΔΕΝ έχετε ποιος θα οδηγήσει στην επιστροφή ΜΗΝ πιείτε [γιατί ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΔΗΓΑΡΑ]!

Anef_Oriwn

Πέμπτη 17-18/12/2009

Η φωτογραφία αποδεικνύει ότι αυτό το παιδί από μικρός δεν είχε όρια!