drSpock: Οι μπλόγερς απεκατέστησαν την εμπιστοσύνη μου στους Κύπριους!

Χαίρομαι που οι μπλόγκερς μου κάμνουν τη τιμή να μου δίνουν συνεντεύξεις ακόμα και χωρίς τη μεσολάβηση του ατζέντη! Καλά το λέει η drSpock. Η τιμή είναι όλη δική μου.

Παρακαλώ τους σημερινούς πενηντάρηδες να διαβάσουν λίγο τους σημερινούς εικοσάρηδες μπλόγκερς και να μου πουν πόσοι από εμάς στην ηλικία τους μπορούσαμε έστω να ασχοληθούμε με τα θέματα που αναπτύσσουν. Ειλικρινά πιστεύω ότι το μπλόγκιγκ μαζεύει ένα μέρος από το καλύτερο κομμάτι της σημερινής νεολαίας.

Η drSpock είναι μια από τις ευφάνταστες νέες μπλόγκερς που κατάφερε να κάνει την παρουσία της αισθητή από τους πρώτους μήνες που άρχισε να γράφει. Να τι έλεγε τον Απρίλη του 2008:

Εδώ και λίγο καιρό έμαθα τι εστί blog και άρχισα να διαβάζω μερικά. 

Κυρίως αυτό της φίλτατης drakounas. 

Πολύ πρόσφατα (και βασικά επειδή έκανα οτιδήποτε μπορούσα για να αναβάλω να κάνω αυτό που έπρεπε) ανακάλυψα και το blog της drpsychia (δεν έχω μάθει ακόμα να βάζω links, συγχωρέστε με). 

Ψιλοπορώθηκα και με τα δύο αλλά δεν θα το αποφάσιζα ποτέ να αρχίσω δικό μου blog αν δεν διάβαζα κάτι στο blog της drpsychia που με συγκίνησε (εντάξει μπορεί να ήταν και ορμονικό αλλά και πάλι!).

Έχει βεβαίως σημασία που η Δρακούνα ήταν η αιτία και η Ψυχία η αφορμή. Δείχνει την έλξη που ασκεί η μπλογκόσφαιρα σε όποιον πιστεύει ότι έχει κάτι να πει στους υπόλοιπους. Μεγαλύτερη σημασία όμως έχει, που η drSpock είναι μαζί μας και πλουτίζει την κυπριακή μπλογκόσφαιρα.

Χαίρομαι ειλικρινά που οι εκατοντάδες νέες και νέοι που ασχολούνται με το μπλόγκιγκ, είναι στη πλειοψηφία τους ανθρώποι με κοινωνικές ευαισθησίες. Και χαίρομαι που επέλεξαν το μπλόγκιγκ σαν ένα χώρο μέσα από τον οποίο επιλέγουν να τοποθετήσουν το δικό τους στίγμα. 

Διαβάστε τη συνέντευξη της drSpock και κάντε και τις δικές σας ερωτήσεις και σχόλια...

Ερ.: Ντόκτορ, από πότε μπογκάρεις και τι είναι εκείνο που σε έσπρωξε στο μπλόγκιγκ;

Καταρχήν θα ήθελα να σε ευχαριστήσω τζιαι που τα είκοσι μου νύσια για τούντην ευκαιρία. Θέλω να ξέρεις ότι η τιμή είναι όλη δική σου και μην ανησυχείς, εμίλησα με τον ατζέντη μου και μου είπε ότι είναι εντάξει να με κεράσεις. Είπαμεν, η τιμή είναι δική σου.

Λοιπόν για να δούμε.

Μπλογκάρω από τον Απρίλιο του 2007. Βασικά περίπου εκείνη την εποχή μυήθηκα εντελώς τυχαία στα μπλογκ (μέχρι τότε νόμιζα ότι ήταν γεύση παγωτού) και λόγω κάποιων προσωπικών συγκυριών και κάτι που διάβασα στο μπλογκ της Ψυχίας και με συγκίνησε, αποφάσισα να πάρω για μια φορά στη ζωή μου μια αυθόρμητη απόφαση και να την κρατήσω. Οπότε έσφαξα έναν κόκορα, είδα ότι οι πλανήτες ήταν σε ευθυγράμμιση και νάμαι!

Ερ.: Θα μπορούσες να εξηγήσεις στους αναγνώστες μας από πού προήλθε το drSpock;

Κατακρίβεια, δεν ήταν δική μου έμπνευση. Τα πνευματικά δικαιώματα ανήκουν σε μια φίλη και συνεργάτιδα μου. Ως νέο μέλος στην ομάδα έπρεπε να έχω κι εγώ ένα ψευδώνυμο και κατόπιν ωρίμου σκέψης –και θείας έμπνευσης- επιλέχτηκε το drSpock. Όταν ρώτησα γιατί, μου είπαν ότι ήταν λόγω του ότι -στην αρχή τουλάχιστον- δεν εκφράζω τα συναισθήματα μου και γιατί ακολουθώ κυρίως τη λογική μου, όπως και ο γνωστός Ηφαιστιανός drSpock. Τη σημαδιακή εκείνη, λοιπόν, νύχτα που αποφάσισα να ξεκινήσω μπλογκ και έψαχνα ψευδώνυμο πλένοντας τα πιάτα για έμπνευση (και όχι γιατί είχα να τα πλύνω ένα μήνα), το θυμήθηκα και σκέφτηκα «γιατί όχι?». Στο κάτω κάτω όντως με χαρακτηρίζει, δικαιούμαι και επίσημα να αυτοαποκαλούμαι δρ. και οι μόνοι που το ξέρουν δε μπορούν να διαβάσουν Ελληνικά. Τρια στα τρια! Όπερ και εγένετο.

Ερ.: Πιστεύεις ότι με το να γράφεις με ψευδώνυμο και να παραμένεις άγνωστη στους αναγνώστες σου, αποκτάς κάποιο πλεονέκτημα; Ίσως η περιβολή της drSpock από ένα είδος μυστηρίου τη βοηθά να γράφει πιο ελεύθερα;

Η αλήθεια είναι ότι ήμουν πάντα ιδιαίτερα κρυψίνους και δε θα ένιωθα άνετα να ξέρω ότι κάποιος που με γνωρίζει, ξέρει ότι έχω μπλογκ και το διαβάζει. Γι αυτό και δεν το έχω πει σε κανέναν. Βέβαια, ούτως ή άλλως σπανίως γράφω ιδιαίτερα ευαίσθητα ή προσωπικά θέματα αλλά και πάλι...

Ερ.: Έχεις δημιουργήσει γνωριμίες με άλλους μπλόγκερς;

Ναι, έχω γνωρίσει μερικούς από κοντά αν και η αναποφασιστικότητα μου να καταλήξω σε μόνιμη χώρα διαμονής δε μου επιτρέπει να τους βλέπω συχνά. Θα ήθελα να πω ότι ενώ ίσως να χάνεται μέρος της γοητείας όταν γνωρίζεις τον άνθρωπο πίσω από την περσόνα, χάρηκα που τους γνώρισα όλους γιατί τους ένιωθα ήδη φίλους μου, μου αποκατέστησαν την πίστη μου στην ανθρώπινη (Κυπριακή) φύση και τώρα ξέρω ότι δεν θα πάθω κατάθλιψη κλινικής φύσης όταν επιστρέψω μόνιμα στην εναλία χώρα!

Ερ.: Μπορείς να μοιραστείς μαζί μας ένα πολύ ευχάριστο ή εντυπωσιακό πράγμα που σου συνέβηκε μέσω ή λόγω του μπλογκ;

Εντυπωσιακά πράγματα δε νομίζω ότι μου συμβαίνουν, μέσω ή εκτός του μπλογκ! Παρόλ’ αυτά δεν μπορώ να περιγράψω πόσο χάρηκα την πρώτη φορά που βρήκα ένα σχόλιο στο μπλογκ μου. Για να καταλάβεις, τους πρώτους μήνες δεν άφηνα σχόλια σε άλλα μπλογκ και επομένως οι πιθανότητες να διαβάσει κάποιος το μπλογκ μου και να αφήσει και σχόλιο ήταν αρκετά απομακρυσμένες. Αλλά συνέβη! Μετά από αυτό δε νομίζω ότι χρειάζεται να παίξω λόττο. Οι πιθανότητες μου καλύφτηκαν ήδη. Για φέτος τουλάχιστον!

Ερ.: Το μπλογκ σου έκλεισε ενάμισι χρόνο ζωής. Τι πιστεύεις ότι πρόσφερε:

-σε σένα: μια δημιουργική διέξοδο για τη γκρίνια και τα παράπονα μου, γνωριμία με άλλους ανθρώπους που όπως είπα προανέφερα αποκατέστησαν την πίστη μου στους Κυπρίους, και την αίσθηση ότι τελικά δεν είμαι μόνο εγώ που σκέφτομαι έτσι για κάποια πράγματα.

-στους αναγνώστες σου: Μμμ... Να πάρω τη βοήθεια του κοινού?!

-στη κοινωνία: Εφικτές λύσεις στο φαινόμενο του θερμοκηπίου, της παγκοσμιοποίησης, της πείνας στον αναπτυσσόμενο κόσμο και φυσικά μας εφερε πιο κοντά σε μια δίκαιη και ευρωπαϊκή λύση. Πόσα άλλα να κάμω? Μια είμαι!

Ερ.: Θεωρείς ότι η συνεργασία των μπλόγερς με τον τύπο π.χ. Δρακούνα, Joshoua, Πίττας, Νικόλας και άλλοι κατά καιρούς, ενισχύει τα μπλογκς ή τα υποβιβάζει σε προθάλαμο για φερέλπιδες δημοσιογράφους ή συγγραφείς; Εσύ θα συνεργαζόσουν με κάποια εφημερίδα σε τακτική βάση αν σου το ζητούσε;

Κοίτα, δημοκρατία έχουμε ο καθένας κάνει ό,τι νομίζει. Στο κάτω κάτω για να γράφουμε δημόσια κάποιος βαθμός ψωνισμού μας κατέχει όλους. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω διαβάσει άρθρα μπλόγκερς σε εφημερίδες για να ξέρω. Ίσως όμως το να γίνουν κάποιες απόψεις ευρύτερα γνωστές μέσω του τύπου να είναι καλό. Σίγουρα, κάποιοι θα ξεκινήσουν μπλογκ μόνο και μόνο για να φτάσουν κάπου αλλού, αλλά αν δεν αξίζουν απλά θα ξεχαστούν τον επόμενο μήνα ενώ αν αξίζουν γιατί να μη χρησιμοποιήσουν όποιο μέσο διατίθεται σήμερα για να γίνουν γνωστοί? Προσωπικά δε νομίζω ότι θα το έκανα αλλά και πάλι ποιος μπορεί να ξέρει. Το χρήμα πολλοί εμίσησαν τη δόξα κανείς. Πόσο μάλλον και τα δύο?!

Ερ.: Πόσο σε ενοχλεί όταν άτομα με αντίθετες πολιτικές ή ιδεολογικές απόψεις βρίζουν ή απειλούν εσένα ή άλλους σχολιαστές αναγνώστες σου. Πιστεύεις ότι νομιμοποιείται κάποιος μπλόγκερ να διαγράψει σχόλια που θεωρεί ότι ξεπερνούν κάποια όρια που ο ίδιος θέτει για το μπλογκ του.

Γενικά δε μ’ αρέσουν οι συγκρούσεις και οι καυγάδες και επηρεάζομαι από το τι θα πει κάποιος. Ίσως και γι’ αυτό να αποφεύγω πολιτικά ζητήματα στο μπλογκ μου και μέχρι στιγμής δεν είχα τέτοιο πρόβλημα. Αλλά με ενοχλεί όταν το βλέπω να γίνεται σε άλλα μπλογκ. Πιστεύω το καλύτερο είναι να τα αφήνεις γιατί στο τέλος αυτός που βρίζει ζημιώνεται περισσότερο, αλλά αν θεωρήσεις ότι κάποιος έχει ξεπεράσει το όριο με το οποίο εσύ αισθάνεσαι άνετα, τότε δικό σου είναι το μπλογκ και σ’ όποιον αρέσει. Για τους άλλους δεν θα μπορέσει.

Ερ.: Βρίσκεις ότι εκτός από τη ραγδαία αύξηση του αριθμού των μπλογκς υπάρχει και κάποια αντίστοιχη άνοδος στη ποιότητα των αναρτήσεων;

Ένας καθηγητής μου κάποτε στο πανεπιστήμιο είχε πει ότι η ποσότητα είναι αντιστρόφως ανάλογη της ποιότητας. Από την άλλη όμως, δε νομίζω ότι ήξερε και τόσα πολλά! Εξάλλου αν αυτό ίσχυε απόλυτα τότε και το δικό μου μπλογκ αφαιρεί από την ποιότητα των πρώτων. Το μόνο πρόβλημα με τη ραγδαία αύξηση είναι ότι δεν έχεις χρόνο για να τα δεις όλα και επομένως σε κάποια φάση απλά μένεις σε αυτά που διαβάζεις συχνά και δεν ψάχνεις για καινούρια. Με λίγα λόγια είναι πιο δύσκολο να ανακαλύψεις τα 2 που θέλεις να διαβάζεις στα 100 νέα φέτος παρά στα 10 νέα πέρσι.

Ερ.: Εξακολουθεί για σένα το μπλόγκιγκ να περιβάλλεται από τη μαγεία και τις υποσχέσεις με τις οποίες εισέβαλε πριν 4-5 χρόνια στη ζωή μας.

Είπαμε, πριν 4-5 χρόνια νόμιζα ότι το μπλόγκινγκ είναι γεύση παγωτού! Και πριν κανά δύο χρόνια που έμαθα τι είναι δε θυμάμαι να μου έδωσε καμία υπόσχεση! Γιατί, σε σένα υποσχέθηκε κάτι?Ξέρεις κάτι που δε ξέρω? Πάλι τελευταία τα μαθαίνω?!

Ερ.: Πως βλέπεις τις μελλοντικές επιδράσεις του μπλογκιγκ στη κυπριακή κοινωνία.

Ασήμωσε να σε πω.

Ερ.: Τι θα ήθελες να συμβουλέψεις τους νέους μπλόγκερς;

Να διαβάζουν περισσότερο το μπλογκ μου?

Sike: «Είμαι Σάικ, αν και αν ήμουν παιγνίδι θα ήμουν σίγουρα σικέ».

Sike. Σάικ ή Σικέ ή και τα δυο μαζί. Προσωπικά παρακολουθώ την που μιτσιάν. Εεε ...εννοώ που τότε που έκαμεν το μπλογκ. Πρέπει να ομολογήσω ότι ακόμα προσπαθώ να καταλάβω κάποια "κομμάθκια" της. Έτσι για να δείτε τι εννοώ, παραθέτω ένα απόσπασμα από το πρώτο της ποστ τον Οκτώβρη του 2007 μαζί με ένα που τους κάττους της.

I dislike SAIKKOanalysing or attempting to interpret others' works.
*I love browsing in bookshops.
*I love owning tons of books.
I listen to all sorts of music.
Jungle, garage, and soul are not music.
*I like rock. I like metal.
*I like alternative. I like punk. I like folk. I like trance. I like pop.
*I took latin and belly dance classes.
*I am not moody in the schizophrenic sense, but style and reactions can vary considerably.
*I've quit Kerrang! and .net.
Punctuation marks in names piss me off (Therapy?, Kerrang!, Yahoo!).
Prepositions sometimes piss me, too.
I am bored.

Sike has been my nickname on IRC, ICQ, MSN, during their (and mine) times of glory. Evolved from Saikkopad, with Saikk meaning Great in japanese. Oh and mentally disturbed. Not in japanese.

Με πάνω από 200 αναρτήσεις σε δύο χρόνια, η Σάικ είναι μια από τις κλασσικές πλέον νέες μπλοκκερούες της Κυπριακής μπλογκόσφαιρας. Ο πρόσφατος ερχομός του πρώτου της παιδιού, το αθρωπούι, όπως το αποκαλεί, δεν φαίνεται να αλλάζει τα δεδομένα (προς το παρόν).  Η Σάικ είναι εδώ για να μας ψυχαγωγεί και να μας προβληματίζει. Την αφήνω σε σας με ένα μεγάλο ευχαριστώ για την προθυμία της να συνεντευξιαστεί για τα Κυπριακά Μπλογκς.

Kυπριακά Mπλογκς (ΚΜ): Από πότε μπλογκάρεις και τι είναι εκείνο που σε έσπρωξε στο μπλόγκιγκ;

Ένα δύο ένα δύο, τέστιγκ τέστιγκ. Εγώ μιλώ; Είμαι στον αέρα; Εμπήκαν τα μαλλιά μες τα μάθκια μου, κατεβάστε με.

ΚΜ: Απάντα τζι άηστες πελλάρες.

Στο blogspot είμαι από το 2007. Προηγουμένως, μπλόγκαρα σε μια άλλη μπλογκοκοινότητα ενώ πριν από αυτό και για χρόνια πριν ανακαλύψω το μπλόγκειν είχα ένα vanity site το οποίο επισκεπτόμουν μόνο εγώ. Με έσπρωξε εκείνο που σπρώχνει τους πλείστους από εμάς: το «μπορώ κι εγώ να το κάνω αυτό» και το «θέλω κι εγώ να εξουσιάζω τα πλήθη και να συρρέουν οι λαοί να ανάψουν κερί στο μπλογκ μου». Εν μέρει, επίσης, το ότι υπήρχαν πολλά μπλογκς που εξέφραζαν αντίθετες θέσεις από τις δικές μου σε κάποια θέματα και «με έπνιγε το δίκαιο» :]

ΚΜ: Θυμάμαι μόλις πρωτοεμφανίστηκες σε αποκάλεσα Σικέ προκαλώντας τη διαμαρτυρία και τη διόρθωση από μέρους σου. Θα ήθελες να εξηγήσεις στους αναγνώστες μας, πως προήλθε το Σάικ;

«Προκαλώντας τη διαμαρτυρία»! Σάννα τζιαι εκατέβηκα σου με τα πανό τζιαι τες αεροπουρούες. Δεν θυμούμαι τη φάση που λες, αλλά θυμούμαι ότι με αφορμή που με αποκάλεσε κάποιος «σικέ» για πολλοστή φορά, αντιλήφθηκα ότι μπορεί και να είμαι και δεν χρήζει διόρθωσης. Η ατάκα που ανέπτυξα, συνεπώς, περί του ψευδωνύμου μου είναι «είμαι Σάικ, αν και αν ήμουν παιγνίδι θα ήμουν σίγουρα σικέ». Το Σάικ προέρχεται (μίshιμου) από το psychopath. Πιστεύω ότι δεν είμαι «τέλλεια κανονική» αλλά όχι με προφανή τρόπο (εξ ου και το σικέ). Για την ανωμαλία μου που υποβόσκει έκαμα ολόκληρη ωδή στα πρώτα μου ποστς.

ΚΜ: Πιστεύεις ότι με το να γράφεις με ψευδώνυμο και να παραμένεις άγνωστη στους αναγνώστες σου, αποκτάς κάποιο πλεονέκτημα; Ίσως η περιβολή της Sike από ένα είδος μυστηρίου τη βοηθά να γράφει πιο ελεύθερα;

Ναι, γιατί αντλώ πολλή έμπνευση από τον ανυπόθετο πλησίον μου. Τζιαι για να μεν εκθέτω τον χάσπα, χεχ χεχ.

ΚΜ: Έχεις δημιουργήσει γνωριμίες με άλλους μπλόγκερς;

Αυτό, και να μην το ρωτούσες, θα το απαντούσα ως συνέχεια του προηγούμενου. Εκτός των 2-3 φίλων που με διαβάζουν, έχω γνωρίσει κάποιους (μια ολόκληρη μπλόγκερ και δύο τρίκαρτες), που υποδηλοί, φαντάζομαι, ότι δεν έχω κόμπλεξ διατήρησης της ανωνυμίας μου ή ότι παίζω την μυστήρια. Παρόλ’ αυτά, αν έχω τη δυνατότητα, επιλέγω σε ποιους θα δειχτώ γιατί έshει τζιαι κόσμον αμπάλατο ή κόσμο που μπορεί να με ξέρει τζιαι να μεν το ξέρει τζιαι να μην είναι ψυχολογικά έτοιμος να συνδέσει τη φάτσα μου με τούντο ψευδώνυμο. Χα χα. Ahem.

ΚΜ: Μπορείς να μοιραστείς μαζί μας ένα πολύ ευχάριστο ή εντυπωσιακό πράγμα που σου συνέβηκε μέσω ή λόγω του μπλογκ;

Πόσοι είμαστε; Να ξέρω πόσες φέττες να το κόψω. (Μετά από πολλή σκέψη: ανακάλυψα και απέκτησα μάρσιπο αγκαλιάς για να φορώ το αθρωπούι μου *grin*)

ΚΜ: Το μπλογκ σου έκλεισε 2 χρόνια ζωής. Τι πιστεύεις ότι πρόσφερε:

-σε σένα: δυστυχώς όχι ρευστό. Ανθυγιεινή απασχόληση. Ικανοποίηση.

-στους αναγνώστες σου: δέος και προβληματισμό – is she real?

-στη κοινωνία: Ως Πρόεδρος του Συνδέσμου Ισιώματος Κόσμου, θέλω να πιστεύω ότι έχω βοηθήσει ώστε όλο και κάποιος να έπαψε να αποκαλεί το Μαυρίκιο άγιο τζιαι το «χωρεί» «φορεί». Ή να φορεί άσπρο κάτω που το μπεsh τζιαι να νομίζει ότι εν φεντζιάζει. Ή να λαλεί «νιώθω κάπως» και «είναι κάπως». Και άλλα.

ΚΜ: Θεωρείς ότι η συνεργασία των μπλόγερς με τον τύπο π.χ. Δρακούνα, Joshoua, Πίττας, Νικόλας και άλλοι κατά καιρούς, ενισχύει τα μπλογκς ή τα υποβιβάζει σε προθάλαμο για φερέλπιδες δημοσιογράφους ή συγγραφείς;

Η δεύτερη επιλογή γιατί έχει το «υποβιβάζει» μπροστά; Δεν βλέπω τίποτα το μεμπτό ή αρνητικό σε αυτή τη συνεργασία. Αντιθέτως. Το όνειρό μου εμένα είναι να κουννοshυλλιάζω σπίτι και να κόφκω λίρα που το μπλογκ ή οτιδήποτε άλλο με πληρώνει να κάθουμαι τζιαι να λαφαζανέφκω.

ΚΜ: Πόσο σε ενοχλεί όταν άτομα με αντίθετες πολιτικές ή ιδεολογικές απόψεις βρίζουν ή απειλούν εσένα ή άλλους σχολιαστές αναγνώστες σου. Πιστεύεις ότι νομιμοποιείται κάποιος μπλόγκερ να διαγράψει σχόλια που θεωρεί ότι ξεπερνούν κάποια όρια που ο ίδιος θέτει για το μπλογκ του.

Πιστεύω ότι δικαιούται να κάνει ό,τι θέλει, ναι, και σε αυτό με κάλυψε απόλυτα η Δρακούνα στη συνέντευξή της. Δεν με ενοχλεί (πλέον) τόσο η αντίθετη ιδεολογική άποψη, όσο η σφοδρότητα με την οποία εκφράζεται. Λυπεί με.

ΚΜ: Βρίσκεις ότι εκτός από τη ραγδαία αύξηση του αριθμού των μπλογκς υπάρχει και κάποια αντίστοιχη άνοδος στη ποιότητα των αναρτήσεων;

*shιονούι* Προτιμώ να με ρωτήσεις τι είδους μπλογκς μου αρέσουν.

ΚΜ: Πες μας τότε, τι είδους μπλογκς σου αρέσουν;

 Τα ημερολογιακά, κυρίως. Να διαβάζω για την καθημερινότητα του καθενός σε απλά λόγια. Που με κάμνουν να νιώθω όπως όταν πάω για περπάτημα ένα βράδυ καλοκαιρινό και ακούω τα μαχαιροπίρουνα που τσουγκρούν με τα πιάτα στις κουζίνες των γειτονιών, τον κόσμο που κάθεται στις βεράντες και κρυφοκοιτάζω και μέσα που την ανοικτή τους πόρτα.

ΚΜ: Εξακολουθεί για σένα το μπλόγκιγκ να περιβάλλεται από τη μαγεία και τις υποσχέσεις με τις οποίες εισέβαλε πριν 4-5 χρόνια στη ζωή μας.

Ώστε.

ΚΜ: Ξέχασα το ερωτηματικό.

Ετέλειωσεν τωρά, βαρκ να το ξαναθκιαβάσω.

ΚΜ: Πώς βλέπεις τις μελλοντικές επιδράσεις του μπλογκιγκ στη κυπριακή κοινωνία;

Με τα κυάλια. Αυτό που εύχομαι να συμβεί, είναι να κάμει πολλύς κόσμος μπλογκ-ημερολόγιο για να εκτονώνεται και να διατηρεί την όποια ψυχική του υγεία και, δεύτερο, να μικράνει έστω τσας το χάσμα στην επικοινωνία και το μέγεθος της παρεξήγησης μεταξύ των δύο φύλων. Πιστεύω ότι με το να διαβάζουν οι μεν τους δε, τα υπαρξιακά τους, τα ερωτικά τους κτλ., εξυπηρετείται αυτό ακριβώς.

ΚΜ: Τι θα ήθελες να συμβουλέψεις τους νέους μπλόγκερς;

Να μεν λαλούν στους φίλους τους ότι εκάμαν μπλογκ. Εν ο χάρος μου να θωρώ μπλογκ παρατημένα και αραχνιασμένα μετά από πολύ λίγο καιρό λειτουργίας, επειδή εμαλλώσαν με τη φίλη τους τζιαι εν εμπορούσαν να το γράψουν.

Φιρφιρής: Το μπλογκ εν όπως το μωρόν που θέλει να το βουράς πουπίσω.

Τζιαμέ που πάεις να εκνευριστείς με τζείνη την αδιαφορία τζιαι την αναισθησίαν που αποπνέουν καμιάν φορά τα κείμενα του, έρκεται ξαφνικά μια φράση, μια λέξη, μια λεπτομέρεια που δείχνουν την ευαισθησίαν που χαρακτηρίζει τον Φιρφιρήν μας. Ο Φιρφιρής μας έκανε πολλές φορές να γελάσουμε "αναίσθητα", κάποιες άλλες όμως μας προβλημάτισε και κάποιες έκανε το μάτι μας να θολώσει από τη λύπη. 

Ο άμεσος λόγος του, η απόλυτη ειλικρίνεια του σε σημείο που μπορεί να παρεξηγηθεί για αφέλεια και η ποικιλία των θεμάτων που τον απασχολούν τον κάνουν ένα από τους πιο πολυδιαβασμένους και αγαπημένους Κύπριους μπλόγκερς.

Κυρίες και κύριοι, ο Φιρφιρής!

Ερ.: Από πότε μπογκάρεις και τι είναι εκείνο που σε έσπρωξε στο μπλόγκιγκ;

Το μπλόγκ μου εξεκίνησα το τον Γεννάρην του 2006 σαν ήμουν φοιτητής τζιαι γράφω μέχρι σήμερα, χαζίριν έσιει τέσσερα χρόνια. Είχα το πάντα να γράφω τζιαι επειδή εβαρκούμουν να κάτσω να δκιαβάσω τα μαθήματα μου είπα να αρκέψω τζι εγώ έναν μπλόγκ ώστε να έχω ακόμα μιαν αφορμήν να ττεμπελιάζω. Τελικά άρεσεν μου η όλη υπόθεση τζι εσυνέχισα.

Ερ.: Επέλεξες να γράφεις με ψευδώνυμο, και τί ψευδώνυμο. Θρυλικό! Πιστεύεις ότι με το να γράφεις με ψευδώνυμο και  να παραμένεις άγνωστος στους αναγνώστες σου, αποκτάς κάποιο πλεονέκτημα; Ίσως η περιβολή του Φιρφιρή από ένα είδος μυστηρίου τον βοηθά να γράφει πιο ελεύθερα;

Δεν έδωσα καθόλου σκέψην στο ψευδώνυμον μου. Θα μπορούσα να υπογράφω σαν Κουραπιές ή Λόλλος, ή Αναξίμανδρος, ή σαν Κορνήλιος ή τζιαι σαν Αθκιασερός_Παπάς. Απλά έτυχεν. Η ανωνυμία έσιει τα πλεονεκτήματα της τζιαι τα μειονεκτήματα της. Που την μιαν νιώθω άσσημα διότι ζω σε μιαν δυτικήν φιλελεύθερην κοινωνίαν σε ότι αφορά την ελευθερίαν του λόγου, που μπορώ να εκφράσω την άποψην μου χωρίς να με κάτσουν μες το τζελλίν σαν κάμνουν στην Κούβα ή στην Αίγυπτο. Που την άλλην, έναν που τα μιαλλύτερα αγαθά που μπορείς να έσιεις εν η προσωπική, ιδιωτική ζωή, τζιαι είπα να την διαφυλάξω όσον γίνεται.

Ερ.: Έχεις δημιουργήσει γνωριμίες με άλλους μπλόγκερς;

Ναι, εγνώρισα 2-3 τζιαι διατηρώ επαφήν μαζίν τους μέχρι τζιαι σήμερα. Πιστεύκω ετσιάττισεν ο νούς μας. Το γεγονός ότι κατά γενική ομολογίαν είμαστεν ανεχτικοί αθρώποι, ακόμα τζι αν γράφουμεν για πράματα που δεν ανεχούμαστεν,  τζιαι γιαυτόν κάμνουμεν το καλόν μαζί. Γενικά όμως είμαι τσας διστακτικός να γνωρίζω κόσμο με έτσι τρόπον.

Ερ.: Κάποιοι διάλογοι που αναπτύχθηκαν στο μπλογκ συνέχισαν μέσω άλλης μορφής (e-mail, τηλέφωνο, δια ζώσης) ή παρέμειναν όλοι στο επίπεδο του σχολιασμού στο μπλογκ;.

Κάποιες συζητήσεις, κυρίως πολιτικού περιεχομένου, συνεχίστηκαν τζιαι με ήμεϊλ διότι αμφότερες οι πλευρές αναγνώρισαν πως το καρτζιλάτισμαν ιδεολογιών τζιαι απόψεων μπορεί να φτάσει σε τόσην λεπτομέρειαν, ακόμα τζιαι ακαδημαϊκήν, που δεν φταίει ο φτωχός ο αναγνώστης να μας ακούει όπως τα πετεινάρκα να τσακκωνούμαστεν. Σε πιο προσωπικές αναρτήσεις έπιασα επίσης ήμεϊλ που με εσυλληπούνταν τζιαι μου διούσαν κουράγιον τζιαι το εκτίμησα πάρα πολλά. Γενικά αποφεύγω τες μεγάλες συζητήσεις όμως. Γότς δε ππόϊντ; Αν δεν καταφέρεις να μεταδόσεις το σημείο που ήθελες που τη αρχή τι σε κάμνει να πιστεύκεις ότι θα το καταφέρεις πιο μετά;

Ερ.: Μπορείς να μοιραστείς μαζί μας ένα πολύ ευχάριστο ή εντυπωσιακό πράγμα που σου συνέβηκε μέσω ή λόγω του μπλογκ;

Τίποτε συνταρακτικόν τζιαι αξιοσημείωτον. Εν μπλόγκερ που είμαι, εν τζι είμαι γιατρός εθελοντής στο Σουδάν!

Ένας μπλόγκερ που θαυμάζω όμως μου είπεν την ιστορία της ζωής του η οποία εν πολλά ενδιαφέρουσα. Πως εταξίδευσεν τον κόσμον για να τον κάμει καλλύτερον τζιαι μετά απογοητεύτηκεν που δεν αλλάξαν τα πράματα. Με πρώτην ευκαιρία θα πάω στην χώρα που κατοικεί να τον γνωρίσω.

Ερ.: Το μπλογκ σου κλείνει 4 χρόνια ζωής. Τι πιστεύεις ότι πρόσφερε:

    -σε σένα; Σε μέναν το μπλόγκ επρόσφερεν μια διέξοδον να γράφω τζίνα που με προβληματίζουν, τζίνα που με αφορούν, τζίνα που’χω αποθημένα.

    -στους αναγνώστες σου; Ελπίζω στους αναγνώστες του μπλόγκ να επρόσφερεν έστω λλία χαμόγελα τζιαι χάχανα, τζιαι ενίοτε τον ελάχιστον προβληματισμόν.

    -στη κοινωνία; Στην κοινωνία δεν επρόσφερεν τίποτε πλην της αντίθετης άποψης για κάποια θέματα, τζιαι την μαζικήν προώθηση ημεϊλς με κάποιες αναρτήσεις μου. Τιμή μου.

Ερ.: Σκέφτηκες κάποια στιγμή να παρατήσεις το μπλόγκιγκ; Πόσο σημαντικό ρόλο παίζει στη ζωή σου;

Ναι, εσκέφτηκα το πολλές φορές, τζιαι πρόσφατα μάλιστα. Το μπλογκ εν όπως το μωρόν που θέλει να το βουράς πουπίσω. Έσιει κόσμον που σε δκιαβάζει τζιαι νιώθεις ευθύνην απέναντι του. Παλιά έγραφα για το σικκιμέ, τωρά όμως κόφτει με. Άμαν κάποιος μου στέλνει ήμεϊλ τζιαι μου παραπονιέται ότι δεν γράφω συχνά, νιώθω άσσημα διότι εδημιούργησα κάποιες προσδοκίες στες οποίες δεν ανταποκρίθηκα.

Έννεν σημαντικό για μένα το μπλόγκινγκ, δεν παίζει κάποιο ρόλο στη ζωή μου. Η ζωή μου εν ούλλη εκτός κκομπιούτερ. Εν η μόνη geek δραστηριότητα μου τούτη. Εν έναν πασατέμπο για άμαν κάθομαι μπροστά που το κκομπιούτερ τζιαι δεν έχω κάτι να κάμω τζιαι ένας σάκκος του μποξ άμαν η επικαιρότητα σπάσει τα νεύρα μου.

Ερ.: Θεωρείς ότι η συνεργασία των μπλόγερς με τον τύπο π.χ. Δρακούνα, Joshoua, Πίττας, Νικόλας και άλλοι κατά καιρούς, ενισχύει τα μπλογκς ή τα υποβιβάζει σε προθάλαμο για φερέλπιδες δημοσιογράφους ή συγγραφείς;

Είμαι φιλελεύθερος άθρωπος εκ πεποιθήσεως. Πιστεύκω στην ελευθερίαν του αθρώπου, το πρωτείον του τζιαι την ιδιωτική πρωτοβουλία. Οτιδήποτε εκπορεύεται τούτων των αρχών που έχω σαν άτομο με βρίσκει σύμφωνο τζιαι γιαυτόν οι οποιεσδήποτε συνεργασίες εν καλοδεχούμενες. Άμαν καλοθέλητα οι αθρώποι βάλλουν τον νούν τους μαζί, μόνο καλό μπορεί να φκει που την όλην υπόθεσην, διότι πάντα μαθαίνεις κάτι που τον άλλον. Ούλλοι ξέρουμεν κάτι παραπάνω που τους άλλους τζιαι μόνον άμαν τους επιτρέψουμεν να δουν τον κόσμο που μες τα δικά μας τα μμάθκια θα μπορέσουμεν να τους μεταδώσουμεν την γνώμην μας.

Δεν ασχολούμαι με συγγραφείς τζιαι δημοσιογράφους για να σχολιάσω το τελευταίο.

Ερ.: Πόσο σε ενοχλεί όταν άτομα με αντίθετες πολιτικές ή ιδεολογικές απόψεις βρίζουν ή απειλούν εσένα ή άλλους σχολιαστές αναγνώστες σου. Πιστεύεις ότι νομιμοποιείται κάποιος μπλόγκερ να διαγράψει σχόλια που θεωρεί ότι ξεπερνούν κάποια όρια που ο ίδιος θέτει για το μπλογκ του.

Το βρίσιμον με ενοχλεί άσχετα που το πόθθεν προέρχεται, είτε που αντίθετους είτε που σύμφωνους με εμένα. Με ενοχλεί διότι το βρίσιμον εν σε προσωπικόν επίπεδον τζιαι όϊ κριτική σε τζίνα που λαλείς τζιαι διαφωνεί ο άλλος μαζί σου. Όμως ανεπιφύλακτα τάσσομαι υπέρ του δικαιώματος του άλλου να βρίζει. Εάν με το βρισίδιν δείχνεις τον πολιτισμόν τζιαι την ανατροφή σου τότε να σε σιέρεται η μάνα που σε έκαμεν.

Κάποιος που βρίζει χάννει στα μμάθκια μου κάθε αξιοπιστίαν σαν συνομιλητής τζιαι επομένως εν έυκολο το ποδκιάλεμαν με ποιον να ασχολούμαι τζιαι ποιόν όϊ. Το βρισίδιν εν σαν έναν τεράστιον πανό για τζείνον που βρίζει που γράφει «ΕΙΜΑΙ ΓΑΡΟΣ! ΑΓΝΟΗΣΤΕ ΜΕ!» Ο μόνος φραγμός που θα έβαλλα στην ελευθερίαν της έκφρασης εν η προτροπή για οποιαδήποτε ενέργεια που μπορεί να καταπατήσει τα ατομικά δικαιώματα κάποιου άλλου, διότι η ελευθερία μας η ατομική σταματά τζιαμαί που ξεκινά η ελευθερία του άλλου.

Ο κάθε μπλόγκερ στο δικό του μπλόγκ δικαιούται να κάμει ΟΤΙ ΘΕΛΕΙ! Ο μπλόγκερ παπάς, ο μπλόγκερ τατάς. Θέλεις να λογοκρίνεις; Έν έχω πρόβλημαν. Θέλεις να διατηρήσεις κάποιον επίπεδο με το να σβύνεις βρισιές; Πάλαι δεν έχω πρόβλημαν. Δεν είναι δικαίωμαν να αναρτάς σχόλια, αλλά προνόμιο που σου παραχωρεί ο μπλόγκερ.

Ερ.: Βρίσκεις ότι εκτός από τη ραγδαία αύξηση του αριθμού των μπλογκς υπάρχει και κάποια αντίστοιχη άνοδος στη ποιότητα των αναρτήσεων;

Εν σχετικόν τούτον. Έσιει τζιαι καλά μπλογκ, έσιει τζιαι μπλόγκ που δεν αξίζουν τον κόπο να γράψεις τον σύνδεσμον τους για να δεις τι πράμαν ένει. Η οποιαδήποτε άνοδος στην ποιότητα τον αναρτήσεων πιστεύκω έσιει να κάμει παραπάνω με το ότι το μπλόγκιν επιτρέπει σε ποιοτικά άτομα να γράφουν ελεύθερα, παρά στην βελτίωση των υφιστάμενων που γράφουν, τζιαι υπάρχουν πολλά αξιόλογα άτομα στην Κύπρο που θέλουν να πουν την γνώμην τους ή να μοιραστούν το χιούμορ τους μαζίν με τους υπόλοιπους. Άμαν είσαι μαλάκας, θα γράφεις μαλακίες όμως, όσο τζιαιρό τζιαι να γράφεις. Ο νούρος του σσύλλου δεν ισιώννει.

Ερ.: Εξακολουθεί για σένα το μπλόγκιγκ να περιβάλλεται από τη μαγεία και τις υποσχέσεις με τις οποίες εισέβαλε πριν 4-5 χρόνια στη ζωή μας.

Με μαγείαν μου επρόσφερεν, με υποσχέσεις μου έκαμεν. Είμαι αδιάφορος ως προς το μπλόγκ μου. Δεν έχω συναισθήματα γιατί απλά ήυρα βήμαν να λαλώ τι έχω μες τον νούν μου. Εν έναν ποσκόλιο. Τίποτε παραπάνω. Αν αποφασίσω να εκμεταλλευτώ το μπλόγκ μου άλλωσπως, πχ μιαν πρωτοβουλίαν για κάτι, άλλη κουβέντα τζείνη…

Ερ.: Πως βλέπεις τις μελλοντικές επιδράσεις του μπλογκιγκ στη κυπριακή κοινωνία.

Το μπλόγκινγ πιστεύκω θα βοηθήσει στην οργάνωσην της κοινωνίας που τα κάτω προς τα πάνω, άμαν διάφορες ομάδες ατόμων με κοινούς στόχους αρχίσουν να οργανώνουνται. Φυσικά τούτον εν τζιαι αννοιχτόν σε κατάχρησην αλλά στο τέλος της ημέρας μόνον για το καλλύτερο μπορεί να ένει η ελευθερία τζιαι η ανταλλαγή απόψεων.

Θέλεις να προστατέψεις το νερόφιδον νάργκις νάργκις στο Παραλίμνιν; Κάμε μπλογκ. Θέλεις να κάμεις μπλόγκ με συνταγές κυπριακές ή με τσιαττιστά τζιαι να τα μοιραστείς με άλλους; Πάλαι γίνεται; Θέλεις να αντιταχθείς στες καταχρήσεις τζιαι την αναλγησίαν του Κράτους τζιαι να ζητήσεις την συνδρομήν τζι άλλων στο να αφυπνήσουν την κοινωνία; Τζιαμαί τζι αν γίνεται.

Σιγά σιγά το ίντερνετ μπαίνει παραπάνω στη ζωή μας. Η ενημέρωση θα γίνεται πλέον στο τοπικόν επίπεδο ή μονοθεματικά, ετσί θα αφιερώνουμεν παραπάνω ώρα για τζείνα που μας ενδιαφέρουν πραγματικά. Στο εξωτερικό το μπλόγκινγκ, ειδικά στες καταπιεσμένες χώρες τζιαι στις κομμουνιστικές εν κραυγή βοήθειας. Που την στιγμήν που το μπλόγκινγ εν απαγορευμένον ή λογοκρίνεται στα ολοκληρωτικά καθεστώτα, εν η μεγαλλύτερη απόδειξη ότι εν ωφέλιμο για την κοινωνία. Μόνον όφελος βλέπω που το μπλόγκιγκ.

Ερ.: Τι θα ήθελες να συμβουλέψεις τους νέους μπλόγκερς;

Γράφεται για πράματα που ξέρετε τζιαι αγαπάτε. Έτσι θα μεταδόσετε  στον αναγνώστην σας τον ενθουσιασμόν σας. Αν γράφετε με το ζόριν καλλύτερα να μεν ιγράφετε. Αλλά όσοι θέλετε να γράψετε κάμετε το, τζιαι κανένας να μεν σας δκιαβάζει θα δείτε ότι εν λυτρωτικό πράμα να λαλείς τη γνώμη σου. Όπως τον βασιλιάν τον Μίδα που είσιεν φκια του γάρου τζι έχωννεν τα, τζι έσγαφτεν τον λούκκον τζι εφώναζεν μέσα, έτσι τζι εσείς θα πείτε τζίνον που θέλετε τζιαι σας προβληματίζει.

Γράφετε την άποψη σας αβίαστα τζιαι με σεβασμόν προς σε τζείνους που θα την ακούσουν. Ο σεβασμός προς τους άλλους θα φέρει σεβασμόν τζιαι προς εσάς τους ίδιους.

Καλήν συνέχεια.

Leni: Το μπλόγκιγκ είναι η αφορμή που γράφω!

Η Λένη, μπορούμε να πούμε ότι ανήκει στους νέους μπλόγκερς. Τόσο από πλευράς ηλικίας όσο και μπογκο-ζωής. Μια ματιά στο "Εσύ σε ποια ενεργειακή (σ)κατάσταση βρίσκεσαι;" θα σας πείσει ότι πρόκειται για ένα άνθρωπο προβληματισμένο με πολλά ενδιαφέροντα αλλά και με συστηματική ενασχόληση με το μπλόγκιγκ. Τον τελευταίο ενάμισι χρόνο που μπλογκάρει, ανεβάζει αναρτήσεις κατά μέσον όρο κάθε πέντε μέρες.

Στη συνέντευξη της, ανάμεσα σε πολλά ενδιαφέροντα, μας λέει τι της πρόσφερε το μπλογκ της και αναμένει να της πούμε τι πρόσφερε σε μας.

Αγαπητή Λένη σ' ευχαριστώ για την προθυμία σου να μου παραχωρήσεις τη συνέντευξη και σε παραδίνω στους αναγνώστες!

Ερ.: Από πότε μπογκάρεις και τι είναι εκείνο που σε έσπρωξε στο μπλόγκιγκ;

Μπλογκάρω από τον Αύγουστο του 2008. Αρχικά είχα πέσει σε κάποια μπλογκς εντελώς τυχαία (νομίζω της Δασκαλούας ήταν το πρώτο) και βρήκα την όλη ιδέα αρκετά ενδιαφέρουσα. Μετά (θα στραβομουτσουνιάσεις ή θα γελάσεις) σκεφτόμουν ότι δεν είχα ιδέα πώς λειτουργεί η τεχνολογία των μπλογκς και είπα να πειραματιστώ. Και επιπρόσθετα, ήθελα να μπορώ να μοιράζομαι διάφορα χωρίς να πρέπει να τα στέλνω σε e-mail, έτσι ώστε όποιος από τους φίλους μου ήθελε να μπορεί να μπει στο μπλογκ μου και να δει την ενεργειακή μου κατάσταση. Όλα αυτά όμως έγιναν σε φάση της ζωής μου που ήθελα να ξεσκάσω και να εκφραστώ. Έτσι επέλεξα αυτό τον τρόπο, αν και δεν ήμουν ποτέ του γραπτού λόγου. Όμως εκαλάρεσεν μου :)

Ερ.: Παρόλο που μπλογκάρεις μόνο 15 μήνες έχεις κάνει πάνω από 170 αναρτήσεις. Δηλαδή μια κάθε δυόμισυ μέρες. Έγραφες και πριν το μπλογκ ή αυτό ήταν η αφορμή να γίνει η συγγραφική έκρηξη της Λένης;

Όπως θα παρατηρήσει κανείς, πολλές μου αναρτήσεις είναι μόνο φιλμάκια ή μουσική. Συχνά με εκφράζουν περισσότερο από τα λόγια. Δεν έγραφα και πριν το μπλογκ, μια φορά στα 13 μου έγραψα ημερολόγιο and that was it. Οπότε ναι, το μπλογκ μπορεί να θεωρηθεί η αφορμή για την έκρηξη μου. Τώρα συγγραφική δε μπορώ να τη χαρακτηρίσω, δε θεωρώ ότι γράφω ωραία. Αντίθετα, μπορώ να υποδείξω πολλούς μπλόγκερς τους οποίους θαυμάζω για τον τρόπο που χειρίζονται τον γραπτό λόγο!

Ερ.: Πιστεύεις ότι με το να γράφεις με ψευδώνυμο και να παραμένεις άγνωστη στους αναγνώστες σου, αποκτάς κάποιο πλεονέκτημα; Ίσως η περιβολή της Λενης από ένα είδος μυστηρίου τη βοηθά να γράφει πιο ελεύθερα;

Το ψευδώνυμο δε λειτουργεί πλήρως για μένα, διότι πολλοί φίλοι μου με διαβάζουν. Αυτό, ναι, νιώθω ότι με περιορίζει κάπως στο τι θα πω και με τι θέμα θα ασχοληθώ. Κατά τα άλλα, δε θα μπορούσα να γράφω επώνυμα. Ο σκοπός μου δεν είναι να ξέρει ο κόσμος ακριβώς τι νιώθει, τι περνά και τι σκέφτεται το πρόσωπό μου, αλλά μια ταραμένη της διπλανής πόρτας.

Ερ.: Έχεις δημιουργήσει γνωριμίες με άλλους μπλόγκερς; 

Γνώρισα 1 και 2 μισές μπλόγκερς (ξέρουν εκείνες γιατί μισές). Ναι εν βλέπω το λόγο γιατί να μεν γνωριστείς με άτομα που πλέον τα νιώθεις.

Ερ.: Μπορείς να μοιραστείς μαζί μας ένα πολύ ευχάριστο ή εντυπωσιακό πράγμα που σου συνέβηκε μέσω ή λόγω του μπλογκ;

Είχα αναφέρει σε σχόλιο(!) σε άλλο μπλογκ για μια γνωστή μου που έκανε δύο πτυχία ταυτόχρονα (μπλα μπλα) και εβρέθηκε μια γνωστή της και είπεν της το! Ήταν πολλά αστείο και spooky ταυτόχρονα.

Ερ.: Το μπλογκ σου έκλεισε 15 μήνες ζωής. Τι πιστεύεις ότι πρόσφερε:

-σε σένα: εκτόνωση, ευκαιρία για συν-διαλογή με άτομα που προβληματίζονται με τα ίδια θέματα που προβληματίζομαι κι εγώ

-στους αναγνώστες σου: εν μπορώ να ξέρω, να μας το πουν οι ίδιοι;

-στη κοινωνία: χααα, επήες πολλά μακριά. Ένα ακόμα insight στον κόσμο μιας προβληματισμένης νεανίδας;

Ερ.: Θεωρείς ότι η συνεργασία των μπλόγερς με τον τύπο π.χ. Δρακούνα, Joshoua, Πίττας, Νικόλας και άλλοι κατά καιρούς, ενισχύει τα μπλογκς ή τα υποβιβάζει σε προθάλαμο για φερέλπιδες δημοσιογράφους ή συγγραφείς;

Να σου πω, μου αρέσει που βλέπω τα κείμενα των μπλόγκερς στον τύπο, νιώθω ότι διαβάζω ένα άρθρο που το έγραψε κάποιος γνωστός μου, κάποιος δικός μου. Επίσης το ότι τα μπλόγκς και ο τύπος δε συμπεριφέρονται σαν στεγανά, δε μπορεί παρά μόνο να ωφελήσει και τους δύο χώρους.

Ερ.: Πόσο σε ενοχλεί όταν άτομα με αντίθετες πολιτικές ή ιδεολογικές απόψεις βρίζουν ή απειλούν τον μπλόγκερ ή άλλους σχολιαστές αναγνώστες του. Πιστεύεις ότι νομιμοποιείται κάποιος μπλόγκερ να διαγράψει σχόλια που θεωρεί ότι ξεπερνούν κάποια όρια που ο ίδιος θέτει για το μπλογκ του.

Γενικά ενοχλούν με οι βρισιές και ακόμα περισσότερο οι απειλές. Ο καθένας όμως που το δόμαν του όπως θέλει κατεβαίνει. Άμα στο μπλογκ του κάποιος δε θέλει κάποιες καταστάσεις, δικαιούται να το χρωματίσει (όχι απαραίτητα πολιτικά) όπως θέλει.

Ερ.: Βρίσκεις ότι εκτός από τη ραγδαία αύξηση του αριθμού των μπλογκς υπάρχει και κάποια αντίστοιχη άνοδος στη ποιότητα των αναρτήσεων;

Κοίτα, όσο αυξάνεται το δείγμα, τόσο περισσότερες και οι πιθανότητες για ποιοτικές αναρτήσεις. Αλλά και μόνος του ο όρος «ποιότητα των αναρτήσεων» πιστεύω πίννει νερό.

Ερ.: Εξακολουθεί για σένα το μπλόγκιγκ να περιβάλλεται από τη μαγεία και τις υποσχέσεις με τις οποίες εισέβαλε πριν 4-5 χρόνια στη ζωή μας.

Εν επαρακολουθούσα τα μπλογκς πριν 4-5 χρόνια, αλλά σίγουρα μόλις πρωτοξεκινά κάτι έχει διαφορετική αίγλη παρά όταν γίνεται πιο κοινό.

Ερ.: Πως βλέπεις τις μελλοντικές επιδράσεις του μπλογκιγκ στη κυπριακή κοινωνία.

Δεδομένης της ευρείας εξάπλωσης των μπλογκς, πιστεύω μπορούν να διαδραματίσουν κάποιο ρόλο. Έχει αναφερθεί ήδη από τον Μαρίνο στη συνέντευξή του η επίδραση της κίνησης Alert.

Ερ.: Τι θα ήθελες να συμβουλέψεις τους νέους μπλόγκερς;

Τίποτε, εν ωραίο να βρίσκει ο καθένας τα βήματα του μόνος του. Κατά τα άλλα, καλά γραψίματα! :)

Η Δρακούνα αποκαλύπτεται!

Η Δρακούνα δεν χρειάζεται συστάσεις! Η κυπριακή μπλογκόσφαιρα έχει πολλές πριγκίπισσες και μία βασίλισσα. Και αυτή είναι η Δρακούνα! No questions asked!

Την ευχαριστώ πολύ που με ευχαρίστηση ανταποκρίθηκε στη πρό(σ)κληση για να δόσει συνέντευξη στο "Κυπριακά Μπλογκς".

Ερ.: Από πότε μπογκάρεις και τι είναι εκείνο που σε έσπρωξε στο μπλόγκιγκ;

Από το Δεκέμβριο του 2005. Με έσπρωξε στο blogging ένα όνειρο που είδα με τον Άγιο Νεόφυτο. Ο Άγιος Νεόφυτος καθόταν πάνω σε ένα θάμνο γεμάτο μέλισσες, διάβαζε Paolo Coelho και από κάτω είχε ένα laptop. Του είπα, «τι κάνεις άγιε μου πάνω βάλτο, θα σε τσιμπήσουν οι μέλισσες», στο οποίο μου απάντησε «μην ανησυχείς τέκνο μου, έχω Calamine lotion». Ξύπνησα πολύ ανήσυχη και τηλεφωνώντας στην κα Αντριάνα (η Γραμμή των Αποκαλύψεων) μου είπε ότι φως φανάρι, ο βάλτος σημαίνει ένα ορθογώνιο πράγμα (το keyboard) που εγώ χρησιμοποιώ με κάποιο τρόπο (οι μέλισσες), άρα πρέπει να ξεκινήσω το blogging. Η κα Αντριάνα είπε επίσης ότι το όνειρο μπορεί και να σημαίνει ότι πρέπει να χρησιμοποιήσω άμεσα το pyrex που μου χάρισε η πεθερά μου, αλλά είπα να επιλέξω την πρώτη εξήγηση.

Ερ.: Το όνομα Δρακούνα από που βγαίνει; Μήπως αυτοί που σε γνωρίζουν προσωπικά θα σε χαρακτήριζαν σαν «Δρακούνα», δηλαδή χαρακτήρα δύστροπο, ιδιότροπο, νευρικό τζιαι θυμοθκιάρικο;

Το όνομα Δρακούνα δεν βγαίνει από πουθενά. Πρώτα διάλεξα το avatar, το είδα σε ένα site και μου άρεσε και σκέφτηκα ότι μοιάζει με Δρακούνα (έκτοτε δεν κατάφερα να το ξανα εντοπίσω).

Στην πραγματική μου ζωή είμαι η μετενσάρκωση της Julia Andrews στο Sound of Music. Θα ήμουν σκατά καλόγρια, δηλαδή.

Ερ.: Έχεις δημιουργήσει γνωριμίες με άλλους μπλόγκερς;

Όχι, είμαι ακοινώνητη. Όπου με κάλεσαν δεν πήγα και τώρα σταμάτησαν να με καλούν και καλά να μου κάνουν.

Ερ.: Πιστεύεις ότι με το να παραμένεις άγνωστη στους αναγνώστες σου, αποκτάς κάποιο πλεονέκτημα; Ίσως η περιβολή της Δρακούνας από ένα είδος μυστηρίου τη βοηθά να γράφει πιο ελεύθερα.

Δεν πιστεύω ότι αυτοί που γράφουν επώνυμα, γράφουν και πιο έγκυρα. Εφόσον διαβάζεις τις απόψεις μου, είτε τις γράψω ως Δρακούνα, είτε ως Κούλλα, πάλι θα τις διαβάσεις. Με άλλα λόγια, επειδή τις έγραψα ανώνυμα δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχω. Θέλω όμως να αποφύγω τη ταμπέλα που συνοδεύει αυτούς που γράφουν επώνυμα. Μου αρέσει που γράφω με ψευδώνυμο και θα συνεχίσω να γράφω έτσι. Anyway, μετά από τέσσερα χρόνια, η Δρακούνα είναι ένας χαρακτήρας από μόνη της όπως και τα άλλα άτομα που αναφέρω καμιά φορά στα posts.

Ερ.: Το μπλογκ σου έκλεισε 4 χρόνια ζωής. Τι πιστεύεις ότι πρόσφερε:

-σε σένα – διασκέδαση, εκτόνωση, εναλλακτικό τρόπο διασκέδασης

-στους αναγνώστες σου - διασκέδαση (ελπίζω), γέλιο, νεύρα (στους anonymous)

-στη κοινωνία - forwards για τα Inbox όλων των εργαζομένων (έχω λάβει τουλάχιστον μια ντουζίνα forwards που είναι δικά μου κείμενα:)

Ερ.: Θεωρείς ότι η συνεργασία σου με τη εφημερίδα Καθημερινή είναι μια μορφή αναγνωρισης του συγγραφικού σου ταλέντου που χωρίς το μπλογκ ίσως να μην αναδεικνυόταν ποτέ;

Προφανώς αν δεν έγραφα στο blog δεν θα ερχόταν η Καθημερινή να μου προτείνει συνεργασία. Εξάλλου, η Καθημερινή συνεργάζεται με τη Δρακούνα και όχι την προσωπική μου ιδιότητα. Άρα σίγουρα το blog ευθύνεται για τη συνεργασία. Θα μπορούσες να πεις ότι είναι είδος αναγνώρισης. Ένα είδος αναγνώρισης που μου πληρώνει τη visa card κάθε μήνα. :)

Ερ.: Πόσο σε ενοχλεί όταν άτομα με αντίθετες πολιτικές ή ιδεολογικές απόψεις βρίζουν ή απειλούν εσένα ή άλλους σχολιαστές αναγνώστες σου.

Αν με ενοχλούσε η αντίθετη άποψη δεν θα άφηνα ανοικτά τα σχόλια στο blog. Εφόσον γράφω κάτι, μπορώ να κριθώ όπως και εγώ κρίνω άλλους. Δεν επηρεάζομαι τόσο εύκολα από βρισιές και απειλές. Νομίζω στα τέσσερα χρόνια, μόνο μια φορά διέγραψα κάτι. Γιατί να διαγράψω κάτι όταν μπορώ να το αφήσω εκεί και να ρεζιλέψω αυτόν που το έγραψε με 10 διαφορετικούς τρόπους? Αυτός γίνεται ρεζίλι, όχι εγώ.

Ερ.: Πιστεύεις ότι νομιμοποιείται κάποιος μπλόγκερ να διαγράψει σχόλια που θεωρεί ότι ξεπερνούν κάποια όρια που ο ίδιος θέτει για το μπλογκ του.

Φυσικά. Ο κάθε blogger δικαιούται να κάνει ότι θέλει με το blog του. Δικό του είναι άλλωστε. Ακόμα και αυτό το blog που περιέχει όλα τα κυπριακά blogs, στην ουσία ανήκει σε αυτόν που το δημιούργησε. Άμα θέλει κλείνει τα σχόλια, άμα θέλει το κάνει private, άμα θέλει δεν περιλαμβάνει κάποια blogs. Το έχω ξαναπεί, τα blogs κατά την άποψη μου δεν είναι Δημοκρατία. Εσύ που σχολιάζεις σε ένα blog, δεν σου ανήκει το σχόλιο. Ανήκει σε αυτόν που σε φιλοξενεί. Επομένως αν ο άλλος δεν θέλει να σε ακούσει, έχει κάθε δικαίωμα να σε αποκλείσει.

Ερ.: Βρίσκεις ότι εκτός από τη ραγδαία αύξηση του αριθμού των μπλογκς υπάρχει και κάποια αντίστοιχη άνοδος στη ποιότητα των αναρτήσεων;

Δηλαδή η ποσότητα να φέρνει την ποιότητα? Δε ξέρω, να πάρω τη βοήθεια του κοινού?

Ερ.: Εξακολουθεί για σένα το μπλόγκιγκ να περιβάλλεται από τη μαγεία και τις υποσχέσεις με τις οποίες εισέβαλε πριν 4-5 χρόνια στη ζωή μας.

Ναι αλλά τώρα έχω πιο λίγο χρόνο για να αφιερώσω σε αυτό και μερικές φορές λυπάμαι.

Ερ.: Πως βλέπεις τις μελλοντικές επιδράσεις του μπλογκιγκ στη κυπριακή κοινωνία.

Οι bloggers θα καταφέρουν να επηρεάσουν τη κοινή γνώμη η οποία θα στραφεί στα blogs για ενημέρωση και προβληματισμό. Τα παραδοσιακά ΜΜΕ θα μαραζώσουν, θα κλείσουν και θα αντικατασταθούν εξολοκλήρου από το internet. Οι bloggers θα γίνουν πανίσχυροι και θα χρηματιστούν από την UNOPS για να περάσουν σατανικό σχέδιο λύσης στον κυπριακό λαό. Θα ξεσκεπάσει το σκάνδαλο ο Λουκής Λουκαίδης, ο νέος Κουλίας των διαπραγματεύσεων, αλλά μέχρι τότε θα έχω δραπετεύσει στην Αργεντινή.

Ερ.: Τι θα ήθελες να συμβουλέψεις τους νέους μπλόγκερς;

Να πίνουν πολύ νερό διότι βοηθά στην ενυδάτωση, να αποφεύγουν τα αναψυκτικά διότι έχουν πολύ ζάχαρη και φουσκώνουν και να μην πιστεύουν ότι βλέπουν στην τηλεόραση.

Τελικά, ο Μαρίνος σέρνει το χoρό!

Τελικά δεν έγινε κατορθωτό να έχουμε έτοιμη τη συνέντευξη της Δρακούνας, πράγμα για το οποίο απολογούμαστε. Έχουμε όμως μια εξ' ίσου ενδιαφέρουσα συνέντευξη με ένα από τους πιο αξιόλογους νέους μπλόγκερς. Το Μαρίνο! Με τον οποίο, παρόλο που βρίσκω τον εαυτό μου να διαφωνεί μια στις δύο, δεν παύει από του να μου εμπνέει το σεβασμό στις θέσεις του. Απλούστατα, επειδή εμφορείται από απόλυτο σεβασμό στη διαφορετική άποψη, γράφει νηφάλια, χωρίς να προσπαθεί να μειώσει κανένα μέσα από χαρακτηρισμούς, και επειδή η επιχειρηματολογία για την υποστήριξη της θέσης του είναι πάντα τεκμηριωμένη και σοβαρή. 


Τον ευχαριστώ για την ετοιμότητα του να συμβάλει στη νέα προσπάθεια του "Κυπριακά Μπλογκς", και του εύχομαι πολλά παραγωγικά χρόνια στο μπλόγκιγκ. Πιστεύω ακράδαντα και χωρίς ίχνος υπερβολής ότι η παρουσία του Μαρίνου έκανε τη Κυπριακή μπλογκόσφαιρα πιο πλούσια. 

Αφήνω τη συνέντευξη στη κρίση και τα σχόλια σας!

Ερ.: Μαρίνο, από πότε μπογκάρεις και τι είναι εκείνο που σε έσπρωξε στο μπλόγκιγκ;

Ξεκίνησα να γράφω το Σεπτέμβριο του 2007. Δειλά -δειλά στην αρχή και κυρίως από περιέργεια. Είχα ακούσει πολλά για τα blogs και σαν ιδέα μου φάνηκε αρκετά ενδιαφέρουσα.

Ερ.: Επέλεξες να γράφεις επώνυμα. Ένιωσες ποτέ ότι αυτό σε περιόρισε από το να πεις κάποια πράγματα  τα οποία ενδεχομένως θα έλεγες υπό τη κάλυψη κάποιου ψευδωνύμου;

Δεν υπήρχε θέμα επιλογής για μένα. Χωρίς σκέψη από την αρχή ξεκίνησα το blog γράφοντας επώνυμα. Ίσως επειδή πάντα με διέκρινε μια έλλειψη αντίληψης του κινδύνου. Για άλλους αυτή η έλλειψη αντίληψης μπορεί να λέγεται θάρρος και για άλλους θράσος… Τότε είχα, και την άποψη πως ένα blog με ονοματεπώνυμο έχει διαφορετική βαρύτητα. Σήμερα, πρέπει να σου πω πως αναθεώρησα τη γνώμη μου αυτή. Ξεχωρίζω και διαβάζω καθημερινά πολλά κυπριακά blogs που τα διαχειρίζονται άτομα με ψευδώνυμο. Και άρα πιστεύω πως τελικά το ποιος και το πως παρουσιάζεται ένα blog δεν παίζει κανένα ρόλο.

Από την άλλη σίγουρα το να εκτίθεσαι με ονοματεπώνυμο έχει κόστος. Θα σου μιλήσω ειλικρινά: το ότι επέλεξα να γράφω επώνυμα με αναγκάζει να είμαι αρκετά πιο πολύ προσεκτικός στον τρόπο που εκφράζομαι. Αντιλαμβάνομαι πως το blog μου είναι και ο καθρέφτης  μου. Και επομένως, χωρίς να λογοκρίνω τον εαυτό μου… προσπαθώ να μην υπερβώ τα όρια.

Το να γράφεις επώνυμα όμως έχει ακόμα ένα ενδιαφέρον στοιχείο: οι αναγνώστες σου σε ξέρουν . Μπορεί να έχουν ήδη διαμορφώσει μια άποψη για σένα από τον κύκλο σου και την ευρύτερη κοινωνική σου παρουσία. Και άρα μπορεί να είναι προκατειλημμένοι. Να σου κάνουν κριτική και ερωτήσεις για μια ανάρτηση βασισμένοι στο τι άκουσαν και ξέρουν για σένα. Αυτό, όμως,  είναι κάτι που πια έχω συνηθίσει.

Ερ.: Έχεις δημιουργήσει γνωριμίες με άλλους μπλόγκερς;

Έχω γνωρίσει αρκετούς και θα ήθελα να γνωρίσω από κοντά και πολλούς άλλους. Με άλλους έτυχε να επικοινωνήσουμε μόνο μέσω email ή τηλεφωνικά. Υπάρχει ένας μεγάλος μύθος πως «οι γνωριμίες με μπλόγκερς βγάζουν μόνο σε κακό». Προσωπικά, με όσους μίλησα , παρά τις επί μέρους διαφορές, διαπίστωσα ίδιες αγωνίες και ανησυχίες. Δημιουργικό νεύρο! Και αυτό μου άρεσε!

 Ερ.: Κάποιοι διάλογοι που αναπτύχθηκαν στο μπλογκ συνέχισαν μέσω άλλης μορφής (e-mail, τηλέφωνο, δια ζώσης) ή παρέμειναν όλοι στο επίπεδο του σχολιασμού στο μπλογκ;.

Εκτιμώ πολύ και πάντα σέβομαι τους φίλους που διαβάζουν μια ανάρτησή μου και μπαίνουν στον κόπο να μου στείλουν email. Είναι κάτι που συμβαίνει τακτικά και δείχνει ένα ειλικρινές ενδιαφέρον για μια πιο διεξοδική συζήτηση γύρω από ένα θέμα. Ακόμα και όταν τις περισσότερες φορές τα email μπορεί  να έχουν έντονο και καυστικό ύφος, εκτιμώ το χρόνο που αφιέρωσαν για να κάνουν ένα πιο εκτενή διάλογο μαζί μου και πάντα καταλήγουμε σε πολύ χρήσιμα συμπεράσματα.

Ερ.: Το μπλογκ σου έκλεισε 2 χρόνια ζωής. Τι πιστεύεις ότι πρόσφερε:

            -σε σένα

            -στους αναγνώστες σου

            -στη κοινωνία

Θα σου πω κάτι που μπορεί να σε ξαφνιάσει: το blog μου δεν έχει προσφέρει τίποτε άλλο εκτός από εκτόνωση. Σε μένα, σε αυτούς που σχολιάζουν τις αναρτήσεις, σε αυτούς που στέλνουν email, σε αυτούς που αμφισβητούν τις απόψεις μου και ρωτούν.

Τα blogs δεν είναι τίποτε άλλο από ένα δωρεάν μέσο επικοινωνίας που δίνει άμεση και εύκολη πρόσβαση σε οποιοσδήποτε έχει σύνδεση διαδικτύου.

Αν, όμως θα ξεχώριζα μια στιγμή της σύντομης ζωής του blog μου, θα σου έλεγα πως ήταν ο περσινός Δεκέμβρης. Τις μέρες που καιγόταν η Αθήνα μετά τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, διαπίστωσα πως το blog μου.. «άθελά του» έγινε μέσο διαμαρτυρίας πολλών εφήβων. Εκείνες τις μέρες, θυμούμαι πως είχα λάβει δεκάδες emails από μαθητές  και διαδηλωτές. Μου έγραφαν για το πόσο πληγωμένοι ήταν. Μου έδιναν την εντύπωση πως βρίσκονταν σε απόγνωση και αδιέξοδο και πως το τραγικό συμβάν στα Εξάρχεια ήταν η αφορμή να διεκδικήσουν αυτά που απαιτούσαν.  Πρέπει να σου πω πως αυτά που μου έγραφαν μου έκαναν πολύ μεγάλη εντύπωση…

  

Ερ.: Θεωρείς ότι η συνεργασία των μπλόγερς με τον τύπο π.χ. Δρακούνα, Joshoua, Πήττας, Νικόλας και άλλοι κατά καιρούς, ενισχύει τα μπλογκς ή τα υποβιβάζει σε προθάλαμο για φερέλπιδες δημοσιογράφους ή συγγραφείς;

Όλα εξαρτώνται από το πώς βλέπει κάθε ένας προσωπικά το blogging. Μου αρέσει που στο εξωτερικό παρατηρώ σοβαρά άρθρα σε εφημερίδες ή παρουσιαστές εκπομπών να κάνουν αναφορές σε blogs. Στην Κύπρο ακόμα βλέπουμε το αντίστροφο: πολλές φορές οι αναρτήσεις στα blogs είναι τα αυτούσια άρθρα των εφημερίδων. Παρά το ότι προσωπικά ακολουθώ άλλο είδος γραφής, δεν με ενοχλεί αυτή η πρακτική. Είναι ακόμα ένας τρόπος που δίνει τη δυνατότητα για διάλογο και επικοινωνία.  

 Ερ.: Πόσο σε ενοχλεί όταν άτομα με αντίθετες πολιτικές ή ιδεολογικές απόψεις βρίζουν ή απειλούν εσένα ή άλλους σχολιαστές αναγνώστες σου. Πιστεύεις ότι νομιμοποιείται κάποιος μπλόγκερ να διαγράψει σχόλια που θεωρεί ότι ξεπερνούν κάποια όρια που ο ίδιος θέτει για το μπλογκ του.

Αυτό είναι ένα από τα πιο δύσκολα ζητήματα που έχει να αντιμετωπίσει ένας blogger. Στο χέρι του είναι να κρίνει το θέμα των σχολίων στις αναρτήσεις. Και νομίζω πως δεν υπάρχουν σωστές  και λανθασμένες αντιμετωπίσεις. Το blog του καθενός είναι ο δικός του χώρος έκφρασης και είναι ελεύθερος να τον χειριστεί όπως επιθυμεί.  

Είναι ένα πράγμα να υπάρχει αντίθετη άποψη για ένα θέμα και άλλο να υπάρχουν ύβρεις. Δεν με ενοχλεί η διαφορετικότητα και η διαφωνία. Όσο έντονα και εάν αυτή εκφράζεται. Και στο blog μου είναι ευπρόσδεκτα ακόμα και ανώνυμα σχόλια.  Αρκεί να μην χρησιμοποιούνται ύβρεις. Βέβαια σε γενικές γραμμές το φαινόμενο δεν είναι τόσο μεγάλο και τραγικό όσο μπορεί να ακούγεται. Αν κρίνω από τη δική μου εμπειρία, εδώ και 2 χρόνια, και μετά από 400 περίπου αναρτήσεις, αναγκάστηκα να διαγράψω μόνο 5-6 σχόλια λόγω του υβριστικού τους περιεχομένου. Αν το υπολογίσουμε σε στατιστικούς όρους, τα υβριστικά σχόλια που μου έτυχαν είναι λιγότερο από 2% . Και άρα –αν και λυπηρό φαινόμενο- ευτυχώς δεν είναι σε έξαρση.

 

Ερ.: Βρίσκεις ότι εκτός από τη ραγδαία αύξηση του αριθμού των μπλογκς υπάρχει και κάποια αντίστοιχη άνοδος στη ποιότητα των αναρτήσεων;

Χμ… Δεν είμαι αρμόδιος, ούτε και μπορώ να κρίνω θέματα ποιότητας. Τα blogs είναι σε μια συνεχόμενη κίνηση και αυτό είναι μόνο καλό!

Ερ.: Ποιο πιστεύεις πως θα είναι το μέλλον τον μπλογκς;

Τα blogs είναι ένα δωρεάν μέσο επικοινωνίας, ενημέρωσης, διαλόγου. Και άρα κανένας δεν χρωστά τίποτα σε κανένα. Το που θα καταλήξει η ιστορία με τα blogs ,το εάν συνεχίζουν να έχουν τη μαγεία τους, ή το γιατί δεν κατέκτησαν ακόμα τη θέση του που τους αναλογεί στην κοινωνία, είναι θέμα που αφορά και τους blogger και τους αναγνώστες.

Ερ.: Πως βλέπεις τις μελλοντικές επιδράσεις του μπλογκιγκ στη κυπριακή κοινωνία.

Οι κινητοποιήσεις της κίνησης Alert, μετά την απόφαση των αστυνομικών, έδειξαν πως τα blogs μπορούν να επηρεάσουν τις εξελίξεις. Μπορούν να προβληματίσουν και να δώσουν διέξοδο στους πολίτες που επιθυμούν να ακουστούν για ένα θέμα.

Επίσης το γεγονός ότι τα blogs είναι πιο άμεσα από τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης (εφημερίδες και τηλεόραση),είναι μια δύναμη που ακόμη στην Κύπρο εμείς οι blogger δεν έχουμε αξιοποιήσει όσο μπορούμε. Η έρευνα που έγινε τον Μάρτιο από το kypriakablogs έδειξε πως το 66% των αναγνωστών θεωρούν τα blogs «μέσο πληροφόρησης» και το 88%  «χώρο προβληματισμού». Αν συνυπολογίσουμε το γεγονός ότι όταν έγινε η έρευνα τα καθαρώς ενημερωτικά blogs ήταν πολύ λίγα, μπορούμε όλοι να αντιληφθούμε τις δυνατότητες και τις προοπτικές των κυπριακών blogs.

Τέλος, μέσα από τα blogs οι πολίτες μπορούν να προκαλέσουν συζητήσεις και να αναπτύξουν διάλογο για θέματα που μέχρι σήμερα η κοινωνία μας θεωρεί ταμπού.   Και άρα αυτό βοηθά τη δημοκρατία.

Ερ.: Τι θα ήθελες να συμβουλέψεις τους νέους μπλόγκερς;

Δεν έχω να τους δώσω καμία συμβουλή! Τα blogs είναι ελεύθερο βήμα στον καθένα και επομένως ούτε μυστικά επιτυχίας υπάρχουν, ούτε συμβουλές χωρούν. Ας αξιοποιήσει ο καθένας το βήμα που του δίνει το blog του όσο πιο δημιουργικά επιθυμεί!

Η Δρακούνα σέρνει το χορό!

 UPDATE: Λόγω απρόβλεπτου κωλύματος η συνέντευξη της Δρακούνας δεν θα δημοσιευτεί σήμερα. Αναμένεται να δημοσιευτεί αύριο.


Φίλες και φίλοι του «Κυπριακά μπλογκς», από αύριο Σάββατο 6 του Νιόβρη εγκαινιάζω μια νέα σειρά αναρτήσεων οι οποίες θα γίνονται με δική σας συμμετοχή/συνεργασία. Πρόκειται για σύντομες προσωπικές συνεντεύξεις των μπλόγκερς οι οποίοι καλούνται να απαντήσουν μια σειρά από ερωτήσεις σε σχέση με τον μπλογκο-εαυτό τους. Η συνέντευξη θα έχει συνέχεια μέσα από τα σχόλια σας, έτσι που να καθίσταται πιο πλήρης και πιο ενδιαφέρουσα.

Παρακολουθείτε αυτό το χώρο συστηματικά. Οι συνεντεύξεις θα διαδέχονται η μια την άλλη κάθε 4-5 μέρες. Δεν υπάρχει κανένα κριτήριο για το ποιος θα συνεντευξιασθεί. Απλά είναι αναμενόμενο οι πολυγραφότεροι να προσεγγιστούν στα αρχικά στάδια.

Τη σειρά των συνεντεύξεων θα ανοίξει η πολυγραφότατη και γνωστότατη στη κυπριακή μπλογκόσφαιρα (και πλέον όχι μόνο!), Δρακούνα! 

Ες αύριον λοιπόν τα σπουδαία!